W moim ojczystym kraju mówimy „po smaku, strachu” i jest to zwrot, którego dzieci używają, by zachowywać się niewłaściwie, wiedząc, że otrzymają karę od rodziców.
Fraza zawierająca krótkotrwały efekt kary. Rozumiemy przez karę fakt zastosowania sankcji fizycznej lub psychicznej w celu ukarania niewłaściwych zachowań. Powszechny i negatywny zwyczaj wykonywania dyscypliny u naszych dzieci.
Kara może być fizyczna (jak klapsy) lub psychologiczna (krzyczenie, besztanie, dyskwalifikacja) lub pozbawienie czegoś, co dziecko uzna za pożądane; co jest najmniej szkodliwe dla dziecka i jest znane w psychologii behawioralnej jako koszt reakcji. Dobrze wykorzystany koszt odpowiedzi prawdopodobnie eliminuje niewłaściwe zachowanie.
Kara fizyczna lub psychiczna nie eliminuje niepożądanych zachowań, tłumi je tylko w obecności osoby, która je stosuje. Ukarane dziecko kojarzy karę z tym, który wykonuje ją bardziej niż z niedopuszczalnym zachowaniem; tym samym unikając i odrzucając tych, którzy go karzą, zamiast zmieniać jego postawę. Z drugiej strony, gdy kara jest stosowana bardzo często, ponieważ jedyny sposób jej naprawienia traci skuteczność.
Bardzo ważne jest, aby zwrócić uwagę, że agresja nie jest odpowiednim przykładem, a skutkami kary może być strach, napięcie lub wycofanie się. W niektórych przypadkach frustracja dziecka może powodować poważne zaburzenia.
Jeśli kara (koszt odpowiedzi), o której wspomniałem wcześniej, ma być zastosowana, ma pozbawić dziecko czegoś bardzo pożądanego: oglądania telewizji, zabawy z przyjaciółmi itp. Musi być połączony z pozytywnymi technikami, ponieważ kara nie uczy właściwego zachowania, a jedynie karze. Musimy pokazać ci, jakie jest akceptowane zachowanie i chwalić je, gdy to robisz. Zawsze karcimy dzieci, gdy robią coś złego, ale zapominamy chwalić je i nagradzać, gdy zachowują się dobrze, a to jest niezwykle ważne w edukacji dzieci. Pochwała rodziców jest nagrodą dla tych, którzy zawsze szukają aprobaty swoich krewnych.
