Eksperci twierdzą, że dzieciństwo jest najszczęśliwszym etapem życia; jednak istnieje wiele rzeczywistości, które sprawiają, że dzieci są nieszczęśliwe.
Dzieci, w zasadzie jesteś bardziej predysponowany do szczęścia niż dorośli. Szczęście nie jest wrodzone. Składa się, według Martina Seligmana, ojca psychologii pozytywnej, z trzech czynników: predyspozycji biologicznych (geny skłaniają nas do optymizmu lub pesymizmu między 25% a 50%), istotnych okoliczności i kontroli woli.
Sprawienie, by dziecko było szczęśliwe, nie wymaga wielkiego wysiłku; Głównymi składnikami jest sprawienie, by czuli się kochani i potrzebni, wzmacniając swoje umiejętności, osobowość, a nie ich wady, w bezpiecznym, wygodnym i zdyscyplinowanym otoczeniu.
Z drugiej strony nie wszystko powinno być różowe. Muszą się nauczyć, że aby uzyskać rzeczy, trzeba ciężko pracować, nauczenie ich, jak skutecznie pokonywać przeciwności losu, jest formułą zwiększającą ich samoocenę. Przyjaciele i gry to darmowe składniki, które pomogą im się rozwijać i być szczęśliwym.
Rodzice często zadają sobie pytanie: Czy nasz syn będzie szczęśliwy? Do dwóch lat Uśmiechnięte dziecko, które jest aktywne, bada swoje otoczenie i jest zdrowe, jest szczęśliwym dzieckiem. W tym wieku obcy się go boją i nie chce się rozstać z rodzicami. Potrzebujesz figurek załączników zapewniających bezpieczeństwo i dobre samopoczucie. Od dwóch do sześciu lat Dziecko, które jest szczęśliwe w tym wieku, często się śmieje, jest ciekawi swojego otoczenia, chce się komunikować i współdziałać oraz ma zdolność samokontroli. Potrzebujesz miłości, ale także ograniczeń. Od sześciu do dwunastu lat Ma bardziej rozbudowane wyobrażenie o sobie i swoim otoczeniu. Lubi się bawić i uczyć, czuć się szanowanym, kochanym i słyszanym. Szczęśliwe dziecko wie, jak tolerować frustracje, ma wysoką samoocenę, nie ma problemów z zachowaniem, dobrze sobie radzi w klasie i lubi mieć przyjaciół.
