Do wszystkich rodziców Cieszymy się, że nasze dzieci dorastają. Z dumą obserwujemy, jak stają się dojrzałymi i niezależnymi ludźmi i jak stopniowo wypełniają ważne etapy rozwoju.
Ale nieuniknione jest także odczuwanie nostalgii za upływem czasu i odczuwanie tego arkusze kalendarza idą za szybko. Czy kiedykolwiek żałowałeś, że nie masz siły zatrzymać czasu? Czy chciałbyś zachować aromat swojego malucha w słoiku, aby wąchać go na zawsze? Kiedy patrzysz na swoje dziecko, czy czujesz, że scena dziecięca dobiega końca?
Każdy etap, przez który przechodzą nasze dzieci, jest bez wątpienia wspaniały. Ale osobiście odczuwam tęsknotę, ponieważ trzy lata, które niedawno ukończył mój maluch, Zaczynam zdawać sobie sprawę, że w domu nie będzie już dzieci... a kiedy o tym myślę, moje serce się skręca.
Zobacz ten post na InstagramieWspólna publikacja Maternity ✨Silvia (@silviadj) 17 sierpnia 2018 o 18:36
"Trzymam cię na kolanach, kiedy zdmuchujesz świeczki urodzinowe. Już trzy lata i wygląda na to, że wczoraj przyszedłeś do naszego życia.
Wsuwam głowę w twoje potargane loki i wdycham twój dziecięcy zapach. Tak, kochanie, bo chociaż kalendarz mówi mi, że od twojego przybycia na świat minęły trzy lata, patrzę na ciebie i wciąż postrzegam pewne wspomnienia dziecka, którym byłeś i to wciąż wydaje się opierać opuszczaniu.
Te drzemki na mojej klatce piersiowej ze swobodnym oddychaniem i twoją małą dłoń chwytającą moją, tak jak to robiłeś, kiedy byłeś dzieckiem i złapałeś mnie, abym nie odchodził ... Jakby odejście od ciebie nigdy nie było w moich planach!
Tych wciąż niestabilny biegnie przez ogród, w którym wydaje się, że potkniesz się z jednej chwili na drugą, testując moje serce ... Wkrótce będziesz biec i skakać z taką samą zwinnością jak twoi bracia, ale w międzyczasie pozwól mi rozkoszować się tymi „ostatnimi wyścigami ruchami dziecka” z Nadal mnie zachwycasz.
Zobacz ten post na InstagramieWspólna publikacja Maternity ✨Silvia (@silviadj) 24 października 2018 o 13:17 PDT
Ten szmaciany język, który choć nigdy się nie kończy, wciąż wydaje mi niezrozumiałe słowa ... Nie przestawaj „pluskać się”, mały, że chociaż czasami czuję się przytłoczony twoim niezliczonym „dlaczego?”, Wiem, że pewnego dnia będę tęsknić minus nasze przezabawne rozmowy.
Te małe śmiechy, które przypominają mi te, które wypuściłaś na początku, kiedy jeden z twoich braci rzucił ci piłkę do gry ... Nigdy nie przestawaj się śmiać z tą spontanicznością, która Cię charakteryzuje, od wielu lat się spotykasz!
Te uściski, o które mnie pytasz za każdym razem, kiedy się denerwujesz, jesteś śpiący, źle się czujesz ... Te uściski, które sprawiają, że czuję się „potężny”, widząc, że mogę natychmiast uspokoić twój dyskomfort, tak jak moje piersi uspokoiły go, gdy byłeś dzieckiem.
Te złote loki, te błyszczące i niegrzeczne oczy, te okrągłe skunksy, te stopy i dłonie wciąż pulchne ... jest tak wiele, wiele rzeczy, które wciąż trzymasz i wciąż przypominają mi scenę dziecka, co wydaje mi się kłamać, jak szybko to się stało czas
Dmuchacie świeczki ze swojego ciasta niezwykle dumnie i wszyscy mówicie im, że wkrótce zaczniecie „szkołę starszych”. Chcesz rosnąć, biegać nie do powstrzymania, widzieć świat, odkrywać ... a ja umieram, aby to zrobić, ale czuję, że idziesz za szybko i robię tylko sobie pytanie: „Kiedy tak bardzo dorastałeś, kochanie?”
