Jak powiedział w pierwszej części tej historii, José Carlos, jak sam siebie nazywa, „matczynym tatą”, ojciec aktywnie zaangażowany w wychowanie swoich trzech synów.
Model ojca, który na szczęście się pojawia, który dotyczy zarówno codziennej opieki nad dziećmi, jak i ich rozwoju emocjonalnego.
7 lat temu, kiedy jego najstarszy syn Joaquin miał 4 lata, a właśnie urodził się jego drugi syn Oscar, jego życie się zmieniło. Pomiędzy opcją zobaczenia, jak jej dzieci rosną z zewnątrz, albo zaangażowaniem się w jej wychowanie, postanowiła podjąć wyzwanie wychowania swoich dzieci z naturą matki i odzyskania straconego czasu.
19 miesięcy temu urodził się Gabriel, jego trzeci syn, który został pobudzony z łona i szczególnie zmotywowany od momentu poczęcia.
Codziennie zajmuje się dawaniem i przygotowywaniem ich integralnego jedzenia, ćwiczeniem z nimi, kąpaniem ich, spaniem i opiekowaniem się nimi z taką samą cierpliwością i miłością, jak matka.
Jest przekonany, że dzieci muszą być pocieszane, a nie uciszane, że niepowodzenia to nauki, że dyplomy i dobre stopnie nie są tak ważne, jak samodoskonalenie i umiejętności społeczne.
Wyzwanie, jakim było bycie ojcem, doprowadziło go do odkrycia granic swojego dzieciństwa, porównania zapomnianych wczesnych lat z latami swoich dzieci i do wyjaśnienia, co z nimi powtórzy, a co nie.
Jego doświadczenie doprowadziło go (prawie) do zgodzenia się z teorią Judith Rich Harris, autorki Mitu o edukacji, że rodzice nie kształtują naszych dzieci; ale oni sami i ich otoczenie są architektami ich ewolucji.
Ci, którzy chcą dowiedzieć się więcej o historii i czują się utożsamiani z jej koncepcjami, mogą zarejestrować się na stronie PapásMaternales, „społeczności dla męskich rodziców, wychowujących dzieci płci męskiej, bez poczucia winy i machizmów”, gdzie będą dostarczać rozdziały podręcznika, który Przygotowuje się do wychowywania dzieci.
