Każdego ranka, kiedy zabieram moją najstarszą córkę do przedszkola, spotykam kilka matek, które są w tej samej sytuacji: całkowicie wyczerpane.
Oboje mają, oprócz dwuletniego chłopca lub dziewczynki, kilkumiesięczne dziecko. Nasz temat rozmowy jest taki sam każdego dnia, „monothem”, jak to nazywamy nie spać w nocy.
Nasze twarze mówią wszystko. Pozdrawiając każdego ranka tylko patrząc na siebie, możemy zgadnąć, czy mieli złą noc, zwykłą noc czy dobrą noc, co oznacza, że spali co najmniej cztery godziny z rzędu, nie wierzcie, że panaceum.
Jeśli to nie jeden, to drugi lub budzi się drugi. Wszyscy zgadzamy się, że z tym pierwszym sytuacja była nieco łatwiejsza do opanowania; z dwoma, jeśli nie jest to jeden ze śluzem lub kaszlem, jest to mały z zębami lub z atakiem „mamitis” o czwartej rano.
Ta melodia wśród matek małego snu uczyniła nas wszystkimi trzema przyjaciółmi, że oprócz tych samych kilku godzin snu dzielimy te same doświadczenia i obawy.
Jak powiedziała Elda na stanowisku zestresowanej matki, nasze pojawienie się słabo zasypiających matek o 9 rano jest godne ubolewania, a nasz wygląd stał się przyczyną porannych żartów. Śmiejemy się z siebie, co moim zdaniem jest zdecydowanie najzdrowszą rzeczą, jaką możemy zrobić.
Nasza trójka zgadza się, że jest to zmęczony etap, który w pewnym momencie minie, a później będziemy tęsknić.
Mamy nadzieję, że ta przyjaźń będzie trwała i że w przyszłości będziemy się razem śmiać z naszych okropnych nocy bez snu i rano z uśpioną twarzą.
