Ostatnio mogliśmy zobaczyć w telewizji kilka spraw na temat Zespół alienacji rodzicielskiej (PAN). Wygląda na to, że alarm skoczył wraz ze wzrostem liczby rozwodów lub sprzecznych separacji, a co za tym idzie wzrostem tego patologicznego zachowania, ale nie zawsze tak jest, czasami zdarza się to między parami, które są nadal zjednoczone, ale zobaczmy, co to dokładnie jest.
Syndrom Rodzicielskiej Alienacji, nazwany na cześć psychiatry Richarda A. Gardnera w 1985 r., Ma miejsce, gdy rodzic (zwykle ten, który sprawuje opiekę) manipuluje lub próbuje manipulować uczuciami dzieci, by postawić je przeciwko drugiemu rodzicowi. Ale fakt ten nie ogranicza się wyłącznie do spowodowania odrzucenia dziecka w stosunku do ojca lub matki, wiele razy może to również wpłynąć na dziadków lub innych krewnych. Według danych Państwowej Konfederacji Stowarzyszeń Samotnych Ojców i Matek, szacuje się, że każdego roku około 20 000 dzieci nie lubi jednego z rodziców, ponieważ drugie to zaszczepiło.
Istnieją trzy stopnie wyobcowania, łagodny, umiarkowany i ostry, według specjalisty, Richarda A. Gardnera, każdy potrzebuje formy działania lub działania. Zespół może na niego wpływać w taki sposób, że cierpiące na niego dzieci mogą zapomnieć, jak wyglądało ich poprzednie życie rodzinne, i nie pamiętają dobrych czasów, w których żyli z rodzicem, którego teraz odrzucają.
SAP powoduje u dzieci poczucie nienawiści patologicznej, zniekształcenie rzeczywistości i uszkodzenie ich rozwoju psychicznego. Jest to nadal forma znęcania się nad dziećmi, która powoduje uraz i uniemożliwia normalne życie, zarówno dziecku, jak i wyobcowanemu rodzicowi.
Mimo to SAP nie został jeszcze uznany przez WHO (Światową Organizację Zdrowia) ani Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne, ale jest to możliwe i mamy nadzieję, że zostanie to rozważone wkrótce, ponieważ kwestia sądowa jest nieco myląca.
W jakim świecie żyjemy? Ojciec wyobcujący nie jest świadomy, że dziecko wyrządza największe szkody?
