„Im wcześniej, tym lepiej”. Jest to maksyma w wielu decyzjach dotyczących tego, kiedy zaoferować dziecku doświadczenie. Ale podobnie jak wszystkie najnowocześniejsze wzloty, kołysze się po zastosowaniu bez odbicia.
Technologie informacyjne w wieku dzieci należy interpretować jako fakt kulturowy, a nie jako potrzebę edukacyjną. Komputery są częścią naszego świata i naszego społeczeństwa, więc naturalne jest, że dzieci dorastają między sobą, rozpoznają je i są częścią swojego najbliższego otoczenia.
Inną rzeczą jest zaproponowanie pełnego wprowadzenia ich do klasy na okres od 2 do 5 lat. W tych wiekach dzieci modulują swoje symboliczne myślenie i potrzebują bliskich, codziennych i zrozumiałych przedmiotów, aby ułatwić im uporządkowanie otoczenia. Kiedy używają samochodu-zabawki, szybko rozumieją, że koła muszą się szybko obracać, aby samochód mógł jechać i że jeśli oś jest zablokowana nitką, muszą ją zwolnić, aby móc dalej się toczyć.
Informatyka jest trudniejsza do wyobrażenia. Po naciśnięciu przycisku generują aktywność na obrazie znajdującym się na ekranie. Ich działania generują reakcje dźwięków i obrazów (dwa zmysły, które przekazują więcej informacji z otoczenia) z różnorodnością i intensywnością, które przyciągają je z wielką siłą. Problem polega na tym, że wszystkie te doświadczenia są trudne do przeniesienia do rzeczywistości.
Podążając za przykładem samochodu. Kiedy dziecko eksperymentuje ze zrozumiałymi zabawkami, przygotowuje ewolucję w kierunku bardziej złożonych pomysłów. Kiedy jesteś objaśniony w podstawowej szkole fizycznej, łatwiej zrozumiesz pojęcie siły tarcia i jej zaangażowania w ruch.
W przypadku komputerów informacje przekazywane dziecku nie przygotowują go do życia funkcjonalnego. Te refleksje są ogólne, ponieważ jeśli mówimy o nieodpowiednich treściach, szanse na skrzywdzenie dziecka w pełnym rozwoju będą znacznie większe. Z drugiej strony firmy zajmujące się zabawkami i edukacją coraz częściej projektują więcej treści dostosowanych dla dzieci, w których mogą eksperymentować z różnymi rolami (bycie weterynarzem, lekarzem, sportowcem), które pobudzają ich wyobraźnię.
Podsumowując, myślę, że musisz być ostrożny w informatyce. Nie izoluj w sztuczny sposób dzieci od codziennego żywiołu, ale także nie używaj komputera jako substytutu naturalnego doświadczenia z przedmiotami. Faktem jest, że nasze dzieci będą dominować informatykę znacznie lepiej niż my, ale nie możemy przyspieszać tego procesu przez zmuszanie go.
