Ostateczne odsadzenie, jak rozmawialiśmy kilka dni temu, jest to moment, w którym matka i syn (lub matka lub syn) decydują się na pozostawienie mleka matki.
Długotrwałe karmienie piersią, pomimo tego, że jest zalecane przez najwyższe organizacje pod względem zdrowia, jest postrzegane społecznie jako zachowanie generujące uzależnienie („psujące się”) lub jako akt amoralny („z winy”).
Ta percepcja powoduje, że decyzja o ostatecznym odsadzeniu zwykle spoczywa na matce pod silnym wpływem środowiska i często nie zawsze jest odpowiednia, ponieważ są to ważne zmiany zarówno w życiu dziecka, jak i we własnym .
Jednak jest coraz więcej przypadków, w których matka decyduje się na karmienie piersią do momentu, gdy dziecko zdecyduje się odstawić od piersi.
Naturalne lub spontaniczne odsadzanie
Jeśli dziecko podejmuje decyzję, odsadzenie nazywa się „odsadzeniem naturalnym lub spontanicznym”, ponieważ nie jest indukowane przez matkę.
Kiedy dziecko jest karmione piersią w zależności od wieku (powiedziałbym, że od 12-15 miesięcy), zarówno matka, jak i dziecko zaczynają należeć do grupy populacji, która robi rzeczy uważane za niezwykłe.
Nie chodzi o to, że jest to coś normalnego lub nienaturalnego, ale jest to coś, do czego społeczeństwo nie jest przyzwyczajone i że zwykle powoduje odrzucenie lub zamieszanie.
Wiele osób komentuje wyrażenia typu: „będzie ssać nawet na studiach” lub „w takim tempie nigdy nie odejdzie”, jednak zauważono, że są to stwierdzenia o małym znaczeniu.
Badania antropologiczne przeprowadzone na K. naczelnych u naczelnych wykazały, że wiek naturalnego odsadzenia wydaje się wynosić od dwóch do pół roku i siedmiu lat.
Według AEPED wzorzec czasu trwania karmienia piersią u ludzi do niespełna 100 lat temu, i do dziś w społeczeństwach, na które kultura zachodnia nie ma wpływu, wynosi od 3 do 4 lat z wahaniami między rokiem a 7 lub więcej lat.
W plemieniu Gussi w Kenii uważa się je za wczesne odsadzenie, które następuje przed upływem dwóch lat.
Krótko mówiąc, czy tego chcemy, czy nie, dzieci prędzej czy później odstawią się same. W ciągu 3-4 lat, kiedy zaczynają być autonomiczni jako ludzie i przychodzi do nich prawdziwa potrzeba nawiązania kontaktów towarzyskich, prawdopodobne jest, że jest to spontaniczne odstawianie od piersi, a nawet odstawienie od piersi prowadzone przez matkę może być przeprowadzone przez dialog i negocjacje.
Strajkuje karmienie piersią
Czasami zdarzają się sytuacje, w których matki myślą, że ich dzieci odstawiają od piersi, kiedy tak naprawdę nie są. Są to czasy, w których dzieci nie chcą trzymać piersi za klatkę piersiową, nawet jeśli matka ją oferuje.
Te momenty nazywane są potocznie „strajkiem karmiącym” i zwykle występują około 8-10 miesięcy, chociaż mogą wystąpić w innym czasie.
Przyczyna jest nieznana. Cóż, kłamię, wiadomo, ale ten, kto wie, jest jedynym, który nie jest w stanie nam tego wyjaśnić. Może się zdarzyć, że zbiega się to z czasem, kiedy matka przestała zwracać na nią uwagę (zaczęła pracować, była nieobecna lub była bardzo zajęta innymi rzeczami), z inną ważną zmianą w jej życiu lub odczuwa pewien dyskomfort który powoduje utratę apetytu lub pragnienie karmienia piersią (zapalenie ucha, ząbkowanie itp.).
W tych przypadkach zaleceniem jest dalsze oferowanie piersi, ale robienie tego w chwilach spokoju (a nie z głodu), szukając komfortu, spokoju i oferując dużo kontaktu skóry ze skórą i dużo miłości (więcej, jeśli to możliwe).
W ciągu kilku następnych dni porozmawiamy o odsadzeniu, kiedy to matka zdecyduje się przerwać karmienie piersią.
Zdjęcia | Flickr (msk13), Flickr (blmurch) On Babies and more | Odsadzanie (I): wyjaśnienie pojęcia, odsadzanie jest kluczowym momentem w życiu dziecka, naturalny wiek odsadzenia
