Nowe dochodzenie, zatytułowane „Neuralna reakcja rodziców na wzrokową uwagę niemowląt: jak dojrzały mózg wpływa na niedojrzały mózg podczas interakcji społecznych”, ujawnia to po raz pierwszy Kiedy matki uczestniczą we wspólnych zabawach ze swoim dzieckiem, ich mózgi wykazują podobne gwałtowne działania. Możesz zapytać, a co z rodzicami? To samo może się zdarzyć, ale nie zostało to jeszcze zbadane.
Badanie przeprowadzone przez University of East London zostało opublikowane w PLOS Biology i ujawnia ważne fakty dotyczące wzajemnych relacji między dziećmi a ich rodzicami podczas gry.
Aktywność mózgu matki przypomina aktywność dziecka
Prawie cała uwaga i uczenie się (szczególnie wczesne uczenie się) odbywa się w otoczeniu społecznym. Ale niewiele wiadomo na temat tego, jak nasze mózgi wspierają dynamiczne interakcje społeczne.
Aby dowiedzieć się czegoś innego, naukowcy wyjaśniają, że zarejestrowali podwójną elektroencefalografię (EEG) 12-miesięczne dzieci i ich matki podczas gry solo i gry grupowej.
Kiedy dzieci bawią się przedmiotami, ich pierwszym próbom zwrócenia uwagi na rzeczy towarzyszą wybuchy o wysokiej częstotliwości w ich mózgu.
W Babies i nie tylko Graj z dziećmi, najlepszy prezent na Boże Narodzenie: siedem powodów, dla których dzieci muszą bawić się z rodzicamiPodczas gry solo wahania w mózgach dzieci znacznie przewidywały ich późniejsze zachowanie. Jednak ogólnie dzieci były bardziej uważne na przedmioty podczas wspólnej gry.
Aby zrozumieć, dlaczego, zbadali związek aktywności mózgu dorosłych z opieką nad dziećmi. Odkryli, że aktywność mózgu matek reaguje również na zmiany uwagi ich dzieci.
Ponadto przypadki, w których matki wykazywały większą odpowiedź neuronalną, były związane z dłuższym utrzymywaniem uwagi przez niemowlęta.
Odkrycia sugerują, że Kiedy dziecko zwraca uwagę na rzeczy, mózg matki śledzi i reaguje na zachowanie dziecka, tak jakby działania ich dzieci znalazły odzwierciedlenie w ich aktywności mózgu.
Nadal są pytania do zbadania
Naukowcy tak twierdzą „Wyniki oferują nowe perspektywy na to, jak jeden partner wpływa na drugiego podczas interakcji społecznych”. Ale według głównego autora badania, Vicky Leong, wyniki budzą wiele innych niewiadomych:
„Nie wiemy na przykład, czy niektórzy rodzice reagują bardziej na swoje dzieci niż inni, a jeśli tak, to dlaczego. A nasze badanie dotyczyło tylko matek, więc nie wiemy, czy matki i ojcowie mogą być inne sposób, w jaki reagują nerwowo na swoje dzieci ”.
I kończy, upewniając się, że chociaż jego odkrycia są ekscytujące „Jest jeszcze wiele do zbadania, w jaki sposób dokładnie ten rodzaj rodzicielskiej reakcji neuronalnej może pomóc małym dzieciom w nauce”.
