Znalazłem bardzo interesującą pracę, która mówi nam o wielkim znaczeniu którzy karmili piersią w celu przeżycia dzieci w średniowieczu.
Prace przeprowadzono na ludzkich szczątkach wioski opuszczonej podczas Czarnej Śmierci. Do tego czasu mogłem rozważyć udowodnione, że dzieci były zasadniczo karmione mlekiem matki do osiemnastu miesięcy, nawet jeśli do ich diety dodawano wodę i stałe pokarmy.
Były w bardzo dobrym stanie, ale tylko podczas przyjmowania mleka matki.
Te dzieci miały wzrost i rozwój równy dzieciom dzisiejszych zaawansowanych społeczeństw, ponieważ mleko matki chroniło je przed chorobami i zapewniało im niezawodną i wolną od zanieczyszczeń dietę.
Jednak po zaprzestaniu karmienia piersią nastąpił gwałtowny wzrost śmiertelności, niedożywienie i powolny wzrost, tak bardzo, że można było wykazać, że istoty ludzkie rosły aż do ukończenia 20 lat, a nie do 18, jak to jest obecnie normalne. Wyjaśnia się to, ponieważ w dzieciństwie nie otrzymali, po odsadzeniu, wystarczającej ilości jedzenia i nie rosły w normalnym tempie.
Przedłużenie karmienia piersią, oprócz kwestii praktycznych w kontekście niedoborów żywności, było spowodowane względami kulturowymi. Być może stało się jasne, że karmienie piersią utrzymywało dzieci w dobrym zdrowiu, oprócz tego, że kobiety znajdowały się w sprzyjającym środowisku, w którym często karmiono piersią i otrzymywały wsparcie i wiarygodne informacje od innych doświadczonych matek.
Warto zauważyć, że karmienie piersią to pokazuje znaczenie historyczne w średniowieczu jako czynnik ochronny zdrowia i przeżycia niemowląt, nawet w kontekście kryzysów żywnościowych i najgorszych możliwych warunków zdrowotnych.
