Około dwóch miesięcy moje dziecko obudziło mnie dość krzykliwym dźwiękiem w ciszy nocy. Kiedy na nią spojrzałem, zobaczyłem, co ona robi dość próżne wysiłki, aby ssać któryś z palców, obiema rękami podczas snu.
Moją pierwszą reakcją było przyłapanie jej na karmieniu piersią: „Jest głodny” - pomyślałem. I tak też zrobiłem, ale ona, nie przerywając snu, znowu kilka odsysań i głęboki sen. Ssanie to odbicie, które uspokaja dzieci, zapewnia im bezpieczeństwo i spokój oprócz jedzenia.
Scena została powtórzona kilka nocy, a także podczas małych sklepów przez cały dzień. Wszystko to przy braku fachowej wiedzy, którą komentuję, co oznaczało, że Emma miała kilka zadrapań na nosie i policzkach, ponieważ próbując ssać palce, nie robiąc tego dobrze, było to porysowane.
Do tego wszystkiego, głównie przez zadrapania, a kiedy dziecko szukało śpiącego palca, odkurzmy smoczki, które przychodzą do koszy, aby pomóc dziecku uspokoić się bez szkody i niepokoju. Ale język był bardzo zdolny do natychmiastowego wydalenia „obcego ciała”.
W miarę upływu tygodni nawyk ssania palca był doskonałyi na początku zas! celuj w usta jednym z dwóch kciuków. Dość przyjemny nawyk, ponieważ wkrótce zwyczajowo ćwiczył się go również w stanie czuwania, podczas zmiany pieluszki, podczas gdy my graliśmy (trudno się śmiać z palca w ustach? Nic z tego!) ...
Tymczasem różnorodność smoczków, które pojawiły się w domu, rosła: silikon, lateks, różne kształty, różne kolory ... Oczywiście nasze wysiłki w tym zakresie wciąż były nieskuteczne, a wiedza mojego dziecka na ich plucie również wzrosła.
Nie chcieliśmy rezygnować z przyjmowania smoczka, ponieważ po wyeliminowaniu zadrapań na twarzy mieliśmy do czynienia ze zmarszczkami palców i niewielką wysypką spowodowaną wilgocią, oprócz wszystkich niezamówionych komentarzy na temat „niebezpieczeństw” „Aby uwiecznić palec (wrócę do tego punktu).
I, oczywiście, poszukiwanie informacji, który jest lepszy smoczek lub palec? (To wydaje się być pacyfikatorem, przynajmniej jeśli nawyk palca wykracza poza rok). Ideałem nie byłoby ani jedno, ani drugie, znam niektóre dzieci, które dorastają bez smoczka lub palca (niewiele, wszystko trzeba powiedzieć) i aż do dwóch miesięcy myślałem, że Emma będzie jednym z nich.
Ale od razu pomyślałem, że palec wygra i że nie będę mógł wybrać smoczka (ponieważ ona nie zamierza go wybrać).
Mijają miesiące, dochodzimy do szóstej, dziecko zaczyna próbować innych potraw, wie, co to jest łyżka, wkłada do ust dowolny przedmiot, ciągle bada ... i wygląda na to, że interesuje go też smoczek w szczególności Widzimy tam naszą „szansę” i nie bez wielu gier dostajemy siestecilla, aby to zrobić z tym pacyfikatorem, a nie palcem.
Dochodzimy do siódmego miesiąca, a smoczek dociera do palca. Emma czuje się z nim swobodnie, a wysypka palca ustępuje, chociaż wciąż trochę ssie palce (zęby już tam są i to normalne, że chce gryźć i badać w ten sposób).
Mówi się, że wiele dzieci zwykle spontanicznie opuszcza palec w wieku jednego roku lub kiedy wyskakują mu zęby, ale moje dziecko tak naprawdę nie prowadzi w ten sposób, a ja już tak myślałem: między smoczkiem a palcem nie mogłem wybrać, ale już dokonała tępego wyboru.
Wreszcie wydaje się, że osiągnęliśmy mały „triumf”, a smoczek towarzyszy Emmie, by się uspokoić. Na szczęście nie potrzebuje go nieprzerwanie podczas snu, jeśli upada, nie żąda tego. A kiedy nie śpi, ledwo ją nosi.
Ale zwycięstwo jest pozorne, ponieważ wiemy, że wcześniej czy później ona też będzie musiał opuścić smoczek, i to przejście też nie będzie łatwe. Potem powiem sobie: „Tak bardzo nalegałem, że to akceptuję, a teraz to ja to zabieram”… Zawsze uważamy, że nie robimy tego dobrze.
Zdjęcia | Flickr CC - c r z i Flickr CC - ff137
W Babies i więcej | Przewodnik po prawidłowym użytkowaniu smoczka, Czy smoczek generuje spokój lub uzależnienie? Czy smoczek jest potrzebny? Po usunięciu smoczka
