Zdarzyło mi się to z dwiema młodszymi córkami i jest bardzo powszechne u noworodków. Wiele dzieci czuje się nieswojo i płaczą, gdy ich ubrania są zdjęte.
Jeśli chodzi o zmianę lub zdejmowanie ubrań, aby się wykąpać, dziecko staje się spięte i nerwowe, dopóki nie rozpłacze się, gdy zdjęte zostanie ostatnie ubranie utrzymujące kontakt ze skórą.
Niektórzy rodzice uważają, że rozebranie go jest spowodowane brakiem specjalistycznej wiedzy, ale chociaż umiejętność i delikatne ruchy pomagają dziecku lepiej poradzić sobie z tym momentem, wiele dzieci płacze, ponieważ czują się bezbronne, wrażliwe.
Nie ma to nic wspólnego z zimnem w pokoju. Chociaż temperatura otoczenia jest wysoka, dziecko tęskni za kontaktem ubrania ze skórą.
W kulturach, w których niemowlęta chodzą z nagim torsem, zwykle tak się nie dzieje, ale w naszej kulturze, w której byliśmy ubrani od urodzenia, kiedy zabieramy dziecięce ubrania pokrywające jego skórę, wydaje się to dziwne.
Nie możesz akceptować masaży ani pieszczot. Możliwe jest nawet, że podczas pierwszych kąpieli płacze i nie cieszy się nimi. Nie lubi odczuwania wystawienia skóry na działanie powietrza, ale może uspokoić niepokój, który wywołuje, przykrywając brzuch i pierś ręcznikiem lub szorstkim ubraniem.
Kiedy ją zmienisz, zawsze przygotuj pleśń, aby dziecko pozostało jak najmniej bez ubrań. Aby przenieść go ze stolika do przewijania do wanny i odwrotnie, zawsze rób to, przykrywając ciało ręcznikiem. Gdy się ponownie ubierze, przestanie płakać.
Później, około ośmiu lub dziewięciu miesięcy na etapie, w którym zaczynają odkrywać własne ciało, zamiast płakać, gdy widzą siebie bez ubrania, dziecko dotknie dłonią tułowia i potrze jelita, czując swoją skórę . Zaczniesz cieszyć się poczuciem wolności, będąc nagim.
