Obiecałem wam, że nadal będziecie zbierać pomysły, techniki i narzędzia, których użyłem lub które postanowili inni rodzice biczowanie rasy Składają wnioski i mogą stanowić część zasobów, które można przeznaczyć na rozwiązywanie kryzysów, które mogą się pojawić. Oto niektóre z nich.
Technika śmiechu
Technika śmiechu Działa świetnie. Śmiech, nawet jeśli jest wymuszony, uruchamia mechanizm fizyczny i hormonalny, który daje nam dobre samopoczucie i lepsze dotlenienie. Śmiejąc się dziko, kiedy zauważamy, że gniew wyrasta, zanim wzejdzie i zdominuje nas, pozwala nam przerwać ten niebezpieczny moment i zacząć myśleć jaśniej i bardziej humorystycznie.
Śmiech, dobry śmiech, to natychmiastowa i intensywna terapia przeciwko gniewowi. Są to dwa mechanizmy, które wyzwalają niekompatybilne reakcje fizjologiczne. Śmiech zabija gniew.
Po tym śmiechu możemy kontynuować tę samą stresującą sytuację, ale zwiedzieliśmy wściekłość, która chciała nas zdominować. Możemy wtedy działać bardziej racjonalnie. To wydaje się bardzo prostą sztuczką, ale działa.
Aby skorzystać z tej techniki, musisz wiedzieć, jak patrzeć na te fizyczne przejawy gniewu, aby przybyć na czas. Kiedy się uśmiechasz, a zwłaszcza kiedy się śmiejesz, fizyczne wiadomości, które wysyłamy do mózgu, zostaną zmienione i wprowadzimy w błąd mechanizm, który szaleje. Zmieniając przekaz docierający do mózgu i zmuszając nas do śmiechu, zmienimy myśli i odczucia.
Technika talizmanu
Kolejną łatwo osiągalną techniką jest wizualizacja miłości, którą odczuwamy dla naszego dziecka. Kiedy czujesz ogromną miłość, którą budzi twoje dziecko, jak szczęśliwa jest w twoim życiu, wydaje się, że boi się gniewu. I odchodzi
Technika ma być talizman sekret, do którego należy się zwrócić i rozważyć w ten sposób, coś, co nam towarzyszy i chroni. Powtórz mentalnie i słownie zwrot „Kocham cię, mój synu” lub coś podobnego, przyzwyczajając się do wizualizacji dziecka w naszych ramionach, lub w pewnym momencie szczególnie szczęśliwego i delikatnego, skup się na tym uczuciu i rozproszeniu gniewu, pozwalając nam przejść niebezpieczeństwo działania zdominowane przez gniew, aby pozwolić nam to robić z miłości, szacunku i spokoju.
Kiedy Myślimy o miłości, którą czujemy do naszego syna znacznie łatwiej jest osiągnąć wewnętrzną siłę, która pozwala skierować gwałtowne impulsy lub gniew w pozytywną energię.
Czasami czujemy, że talizman zsuwa się z naszych rąk, jeśli jesteśmy zbyt przytłoczeni lub bardzo zmęczeni, ale z praktyką jego użycie staje się łatwiejsze. Zanim zaczniesz krzyczeć na dziecko lub machać nim, myślisz „Kocham cię, mój synu” i pozwól temu uczuciu zaatakować cię przez kilka sekund z całkowitą intensywnością, nawet wyobrażając sobie to, jeśli wolimy, jako wielkie światło, które zalewa nas. Nie ma już ochoty biczować, ale towarzyszyć temu małemu, który nas wyczerpuje, ale napełnia szczęściem.
Technika obserwatora
Oczywiście współudział pary i innych osób, które zwykle są w naszym otoczeniu, dla kogo musimy podzielić się naszą troską i decyzja, którą podjęliśmy, aby nie używać krzyków lub biczowania z naszymi dziećmi, jest ważna. Środowisko oczywiście może nam pomóc, choć czasem może to być dodatkowa trudność, jeśli ludzie, którym ufamy, opowiadają się za minimalizowaniem znaczenia tych form leczenia.
Wyjaśnij otaczającym nas, że postanowiliśmy nie krzyczeć i nie bić naszych dzieci biczowanie jest ogromnym zobowiązaniem, ponieważ nie tylko będziemy obserwować siebie lub nasze dzieci będą nas obserwować, ale inni dorośli usłyszą naszą intencję, wzmocnią i będą oklaskiwać postępy, a przynajmniej będą nas oglądać.
Jest to zwykle silna zachęta i jest również stosowana, gdy ktoś chce na przykład rzucić palenie. Oczywiście działa, jeśli środowisko nas nie oszukuje. W przeciwnym razie może nie być dobrym pomysłem.
Technika wspólnika
Ale oprócz pomocy pary lub zwykłego środowiska możemy przejść do wspólnik, oddany przyjaciel który przeszedł to samo lub jest w tej samej linii działania. Razem możemy pomagać sobie nawzajem w lepszym zrozumieniu i pocieszeniu się.
Mam dwóch takich przyjaciół. Przez sześć lat zaczęliśmy sobie pomagać w wychowywaniu naszych dzieci. Czasami nadal dzwonię do nich o dziwnych porach, aby wyjaśnić coś, co się wydarzyło lub co myślę, prosząc o radę i dzieląc się doświadczeniami. Z biegiem lat staliśmy się kimś więcej niż braćmi, uważamy się za rodzinę i znamy się nawzajem, tak samo jak nasza, opowiadając prawdy o tych, którzy cierpią z pewnością, że inni przyjmują ich ze znajomości naszej miłości ogromny
Szukaj przyjaciele, którzy troszczą się o swoje dzieci w ten sposób To ogromna pomoc. Nawet jeśli nie możemy z nimi żyć, jeśli widzimy ich od czasu do czasu, a codzienny kontakt jest wirtualny lub telefoniczny, wzmocnią nas, pomogą, zrozumieją i zachęcą, a także pozwolą nam dzielić się doświadczeniami, które będą referencją dla naszego środowiska rodzinnego Nie bądź przygotowany na zaoferowanie nam.
Bądź słyszany i zrozumiany Bardzo ważne jest, aby nie poddawać się w obliczu trudności. Po kryzysie, przezwyciężonym lub nieudanym, nie ma to jak rozmawiać z przyjacielem, płakać lub pogratulować nam, czuć, że ktoś dba o to, co robimy i nasze wysiłki.
Wniosek
Korzystanie z wizualizacji miłości do naszego dziecka, śmiech lub poleganie na obserwatorach, którzy wiedzą o naszym zaangażowaniu i znajomych, którzy podzielają naszą ideę rodzicielstwa, to niektóre z technik, których możemy użyć, aby wykazać, że jest to możliwe wychowywać i wychowywać bez plag.
