Ostatnio rozmawialiśmy o wielu ciekawostkach nazwisk, w których widzimy odzwierciedlenie naszego szczególnego przypadku i naszych dzieci. Wiemy także, jakie są nazwiska na świecie, a dziś przynosimy kompilację pochodzenie nazwisk: skąd pochodzą i jakie jest ich znaczenie.
Większość nazwisk, w zależności od pochodzenia, można podzielić na: patonimiczny, toponimiczny, wywodzący się z zawodów, opisowy i hiszpański.
Nazwiska patronimiczne. Są szeroko rozpowszechnione i pochodzą od właściwej nazwy. W średniowiecznej Hiszpanii i krajach, które były jej koloniami, stosuje się głównie „ez”. Chociaż są one również powszechne „jest” (dla Portugalii), „jest” (dla Katalonii i Walencji) i „iz” (dla Kraju Basków), „są” (kraje anglosaskie) ...
Nazwiska toponimiczne. Są również bardzo rozpowszechnione w języku hiszpańskim. Pochodzą od nazwy miejsca, w którym osoba lub rodzina związana z nazwiskiem mieszkała, zarządzała lub posiadała ziemię. Wiele poprzedza przyimek „de”, „del”, „de la” lub po prostu są gentilicios (Gallego, Alameda, Avilés, Cuenca, Barceló, Cerro, Nieves ...).
Nazwisko wywodzące się z transakcji. Są to osoby wywodzące się z zawodu wykonywanego przez osobę lub rodzinę związaną z nazwiskiem (Ferrer, Pastor, Caballero, Vaquero, Jurado ...).
Nazwisko opisowe. Są to te, które wywodzą się z opisu lub jakiegoś pseudonimu osoby lub rodziny związanej z nazwiskiem, koncentrując się na pewnej jakości lub wadzie fizycznej (głowa, łysy, szczupły, brązowy ...).
Nazwisko kastylijskie. Kastylijskie nazwiska to te, które nie mają pochodzenia latynoskiego, ale pod wpływem kastylijskim zostały przekształcone w pisownię podobną do hiszpańskiej wymowy. Najczęstsze jest to, że nastąpiło z powodu obecności osoby z obcego pochodzenia z Hiszpanii lub jej byłych kolonii. Niektóre nazwiska rodzimego pochodzenia są również kastylijskie, ponieważ niektóre nazwiska zostały dostosowane do istniejących, ponieważ mają podobną fonetykę.
Wszystko to oznacza, że chociaż wiele osób ma wspólne nazwisko, nie muszą mieć wspólnych przodków. Wiele nazwisk pochodzi od nazwiska właściciela gospodarstwa, w którym pracowali, chociaż nie było między nimi powiązania genetycznego.
Inni otrzymali od misjonarzy i braci chrzest rdzennej ludności w odległych rejonach półwyspu. W związku z tym, odnosząc się do zawodów, ludzi, cech fizycznych ... dzielenie się nazwiskiem niekoniecznie oznacza dzielenie się przodkami.
I jak widzimy pochodzenie i znaczenie nazwisk są bardzo zróżnicowane i pokazują bogactwo w naszym języku i w większości naszego otoczenia.
