Niewątpliwie płód w macicy otrzymuje wiele bodźców, szczególnie w końcowym odcinku ciąży. I chociaż kiedyś się urodzi, kiedy w pełni rozwinie zmysły i intelekt, już w łonie matki dziecko może mieć szczególne gusta literackie.
Wyjaśnimy to, co nie ma nic wspólnego z uzdolnionymi dziećmi, ale z tym, co nasze dzieci słyszą z macicy, przed porodem, jest to jeszcze jeden sposób na komunikację z dzieckiem podczas ciąży. Niezależnie od tego, czy słyszą literaturę, czy muzykę, gdy jeszcze się nie rodzą, dźwięki te nie wpływają znacząco na inteligencję najmłodszych, ale mimo to określają ich preferencje.
Oznacza to, że możemy wyznaczać przyszłe upodobania estetyczne naszego syna, przynajmniej w młodym wieku (prawdopodobnie w okresie dojrzewania, na tym rewolucyjnym etapie rozwoju ludzi, tych pierwszych upodobań pozostało niewiele).
Psychologowie Anthony DeCasper i Melanie Spence zapytali kobiety w ciąży, że w ostatnim trymestrze ciąży codziennie przez trzy minuty czytaj na głos fragment różnych dzieł literackich.
Omawiane prace to: „Kot w kapeluszu” dr Theodora Seussa Geisela lub „Król, myszy i ser” Nancy i Erica Gurneya.
Badane zaledwie dzień lub dwa po urodzeniu dzieci, które słyszały Seussa w łonie matki, wolały Seussa, a te, które słyszały „Króla”, wolały tę pracę, nawet jeśli ktoś inny niż matka czytała historie
To pokazuje dzieci znały już z góry charakterystyczny rytm obu utworów (na przykład Seussa z rymowankami) i lubią je rozpoznawać, jako osobę, która patrzy na znajomą twarz i pociesza się nią, a nie twarz nieznajomego.
Jest to niewątpliwie związane z badaniem, o którym wspominaliśmy jakiś czas temu, które wykazało, że dzieci są dwujęzyczne już od macicy, ponieważ rozpoznają dwa różne języki, na które są narażone.
Dlatego nasze przyszłe dzieci nie będą mądrzejsze, jeśli czytamy im historie, ale tak możemy już wpływać na twoje gusta literackie z łona, przynajmniej w pierwszych stadiach życia. Nie chodzi o to, że ma to zbyt duże znaczenie, ponieważ będziesz miał czas na przeczytanie tego, co lubisz później, a tak naprawdę liczy się to, że rozpoznajesz znane głosy (więcej niż style literackie lub rytmy) i że komunikujemy się z nim.
