Bycie ojcem nie jest łatwym zadaniem i może czasami wpływać na stan psychiczny rodziców, a zatem i na inne obszary, podobnie jak problemy w innych aspektach życia mogą wpływać na relacje między rodzicami a dziećmi.
Jest to udowodnione w ostatnich badaniach, obserwując to Rodzice z depresją częściej uderzają w swoje dzieci lub są bardziej nieostrożni w stosunku do nich, niż ci zdrowi psychicznie, nawet gdy dzieci są małe i pełzają.
W badaniu, ochrzczonym jako Kruche rodziny i opieka nad dziećmi, oceniono ponad 5000 dzieci urodzonych w Stanach Zjednoczonych w latach 1998–2000, a kwestionariusze zostały przesłane do rodziców, gdy ich dzieci miały rok. Uzyskane dane mówią wyraźnie: 41% rodziców w depresji zgłosiło, że uderzyło swoje dziecko w ostatnim miesiącu, w porównaniu z 13% rodziców bez depresji.
Ponadto rodzice dotknięci depresją mieli mniej niż połowę prawdopodobieństwa czytania opowiadań swoim dzieciom trzy lub więcej razy w tygodniu w porównaniu ze zdrowymi rodzicami.
Dr R. Neal Davis, jeden z osób odpowiedzialnych za badanie, powiedział:
Objawy depresyjne u rodziców mogą negatywnie wpływać na interakcje z dziećmi ... jednoroczne dziecko nie jest w fazie rozwojowej odpowiedniej do łączenia kropek, więc nie może powiązać plagi z jakimkolwiek zachowaniem, które miał .
Oznacza to, że jeśli bicz ma na celu edukację, nic nie zostanie osiągnięte, ponieważ jednoroczne dzieci nie tworzą związku między zachowaniem a następczą plagą.
Osobiście nie wierzę, że intencja rodziców w takich okolicznościach jest właśnie taka. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że rodzice są w depresji i prawdopodobnie mają niski poziom „wytrzymałości”, logiczne jest myślenie, że tendencja do uderzania ich nie jest wynikiem wcześniejszej pracy intelektualnej, której celem jest nauczanie, ale raczej muszą rozładować gniew i frustrację rodziców, którzy zwykle nie są w stanie wspierać zachowań swoich dzieci, zachowań, które nie muszą być nieodpowiednie (z wyjątkiem sytuacji, gdy mają jeden rok), ale po prostu nie są akceptowani przez rodziców, ponieważ uważają ich za denerwujących (jednoroczne dziecko bardzo narzeka na swoich rodziców i potrzebuje dużo uwagi i kontaktu).
W obliczu tej sytuacji najlepsze jest to, że rodzice znajdujący się w tej sytuacji pilnie szukają pomocy, ponieważ zdrowie Twojego dziecka zależy od jego zdrowia i powiązania (lub jego braku), które można między nimi stworzyć.
