Przechodzenie w rytm muzyki, którą lubimy, powstaje prawie nie zdając sobie z tego sprawy, a nawet dzieci są świetnymi tancerzami w swoim stylu. Ale… Czy taniec jest wrodzoną umiejętnością, czy uczymy się jej?
Według badań Marcela Zentnera i jego współpracowników z University of York, rodzimy się z predyspozycją do rytmicznego poruszania się w odpowiedzi na muzykę. Badanie przeprowadzono na grupie dzieci i małych dzieci w wieku od pięciu miesięcy do dwóch lat.
W dwóch eksperymentach z udziałem 120 niemowląt i dzieci maluchy były narażone na różne muzyczne wyciągi i bodźce rytmiczne. Dzieci wytwarzały różnorodne ruchy w rytm muzyki, które były oceniane różnymi metodami, wychwytując je w technologii wideo i przechwytywania 3D.
Według Zentnera to rytm zamiast melodii daje odpowiedź, odpowiedź, która wydaje się bardzo przyjemna dla dzieci, ponieważ towarzyszy jej uśmiech, nawet „im bardziej synchronizują ruchy z muzyką, tym bardziej dzieci się uśmiechają” . Bez wątpienia potencjalni tancerze, choć o różnych gustach muzycznych, oczywiście.
Wnioski z badania zostały opublikowane w marcowym numerze Proceedings of the National Academy of Sciences Online i można się z nimi zapoznać w całości.
Zentner mówi, że nie jest jeszcze jasne, dlaczego my, ludzie, rozwinęliśmy tę predyspozycję do przejścia w rytm muzyki, ale coraz bardziej jasne jest, że rodzą się dzieci zaprogramowane do tańca. Inną sprawą jest to, jak tańczą jako dorośli ...
