Komunikowanie ciąży jest szczególnym momentem. dla pary Niektórzy wolą być ostrożni i czekać kilka tygodni, aby uczynić to oficjalnym, podczas gdy inni wolą dzielić emocje z bliskimi, gdy tylko dowiedzą się, że czekają na dziecko.
Nie ma dokładnych wzorów dotyczących momentu i sposobu jego przekazania. „Będziemy tatusiami” i „Rodzina jest powiększona” Są klasykiem. Innym, który sprawia, że rodzice przyszłych rodziców są bardziej podekscytowani, jest „Będziecie dziadkami”.
Ale są też mniej tradycyjne sposoby komunikowania się. Pamiętam historię przyjaciółki, która zaprosiła swoich rodziców na obiad i umieściła pierwsze ultradźwięki dziecka pod talerzem. „Masz niespodziankę pod talerzem”, powiedział, a przyszli dziadkowie stopili się. Uważam to za bardzo piękne i oryginalne.
Jak poinformowałeś rodzinę o ciąży?
Chcielibyśmy, abyś podzielił się z nami tym, jak powiedziałeś swojej rodzinie i znajomym, że zamierzasz zostać rodzicami. Czy było to coś przemyślanego czy spontanicznego? Czy masz pomysł na film, czy przyszedł Ci do głowy, czy wolisz go ogłosić bez wielkiego zamieszania?
Pytanie z zeszłego tygodnia
Zupełnie innym tonem, w zeszłym tygodniu zapytaliśmy: Czy biczowanie dzieci należy uznać za złe traktowanie?. Jest to temat, który budzi wiele dyskusji i otrzymaliśmy bardzo interesujące odpowiedzi. Nie chodziło nam o bicie, ale uderzenie dziecka bez pozostawienia śladów lub spowodowania oczywistych szkód. Chcieliśmy poznać Twoją opinię o tym, czy bić dzieci batem, czy ciastem, to znęcać się nad nimi.
Odpowiedź najbardziej ceniona przez czytelników „Babies” i jeszcze więcej była odpowiedź Katarzyny Calero Jacobsen, która powiedziała:
Tak, uważam to za nadużycie zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Uderzyli mnie. Mój ojciec czuł, że to uszanuje. Wręcz przeciwnie. Szacunek zdobyty nie jest wymagany. Mój ojciec też został trafiony; Mógł się zmienić, ale nie chciał, a dziś jest sam. Nie dzwonię do niego ani nie odwiedzam go, a przez całe dzieciństwo żałuję, że nie umrze. Byłem z depresją i wieloma problemami osobistymi aż do późnych lat dwudziestych. Dzisiaj mam 34 lata. Tak, to nadużycie. To upokarzające, poniżające i nadepnięcie. Nie chce ewoluować. Ma to na celu ukaranie innych za twoje ograniczenia. Ma to zniszczyć. Dzieci zawsze będą pamiętać, nawet jeśli zrobiono to na dobre.
Reszta odpowiedzi jest również bardzo interesująca. Ogólnie wszyscy zgadzają się, że bycie plagą to brak samokontroli ze strony rodziców i że oczywiście nie jest to sposób na edukację dzieci.
Zachęcamy zatem do udzielenia odpowiedzi na pytanie z tego tygodnia w sekcji Odpowiedzi, ale prosimy o odpowiedź w tym tygodniu odpowiedz w naszej sekcji, a nie w komentarzach do tego postu, abyśmy mogli wziąć to pod uwagę w przyszłym tygodniu.
