Dzięki postępom medycznym w chwili narodzin wszystkie dzieci poddawane są badaniom przesiewowym w celu wykluczenia ewentualnego deficytu słuchu. Jednak może się zdarzyć, że problem słuchu pojawi się po tym wstępnym teście, czy to z powodu infekcji, urazu lub z innych przyczyn. Dlatego rodzice powinni wiedzieć znaki ostrzegające o możliwym uszkodzeniu słuchu
Ważne jest, aby wykluczyć, że nasze dziecko ma problem ze słuchem, ponieważ w przypadku jego wystąpienia jego konsekwencje nie ograniczają się do języka i komunikacji, ale do pozostałych obszarów, takich jak inne obszary, takie jak jako obszar społeczny, motoryczny lub poznawczy, w większym lub mniejszym stopniu, w zależności od nasilenia zaburzenia.
Wczesne wykrycie zmiany w postrzeganiu dźwięków przez nasze dziecko może pomóc im zmniejszyć te ograniczenia, ponieważ im wcześniej zostaną one wykryte, tym lepsze są prognozy dla konkretnej interwencji. Dlatego skomentujemy niektóre znaki, które mogą pomóc nam sprawdzić, czy mamy problem ze słuchem.
Znaki alarmowe
Ogólnie rzecz biorąc, dzieci, które mają pewien rodzaj upośledzenia słuchu, są pokazane podczas pierwsze sześć miesięcy życiajak bardzo spokojne dzieci, które nie zmieniają, nie zaskakują ani nie zaskakują żadnego nieoczekiwanego dźwięku, który trwa z czasem lub ma dużą intensywność. Podobnie nie odwracają głowy i nie szukają nas wzrokiem kiedy rozmawiamy z nimi z miejsca daleko od ich pola widzenia; Reaguje tylko wtedy, gdy stajemy przed nim.
Wśród sześć i dwanaście miesięcy możemy zauważyć, że bełkot, który mógł być emitowany przedtem, stał się krzyczy. Jeśli do niego zadzwonimy, nie reaguje na swoje imię ani nie wokalizuje, aby zwrócić na siebie uwagę ludzi wokół niego. Wynika to z braku odpowiedzi na bodźce znajdujące się poza ich polem widzenia, do czego musimy również dodać trudno mu zrozumieć wyrażenia potoczne bez gestu wsparcia (na przykład „do widzenia” lub „nie”).
Wśród dwanaście i osiemnaście od tego czasu ubytki słuchu są nieco bardziej widoczne nie wypowiada słów ze zdwojonymi sylabami (tata, mama ...), nie nazywa ludzi ani znajomych przedmiotów dla niego, jak niektóre posiłki lub jego zabawki.
Kiedy dziecko dotrze do dwa lata, jeśli występuje problem z odbieraniem bodźców słuchowych, nie zwracaj uwagi, kiedy opowiadamy ci historię. W ciągu dnia nie rozumie prostych zamówień jeśli nie towarzyszą im gesty i nie wykonuje dwóch fraz słów.
Kiedy dziecko jest w grupie dwa i trzy lata, wszystko powyższe staje się coraz bardziej widoczne (nie reaguje na proste rozkazy, nie reaguje na jego imię, nie zwraca dużej uwagi, nie tworzy fraz wieloliterowych, nie odpowiada na pytania, nie powtarza fraz, które mówimy ...)
Wskaźniki wysokiego ryzyka u noworodka
Oprócz znaków alarmowych, które możemy sprawdzić w naszym domu, istnieje wiele wskaźniki wysokiego ryzyka, które są przeprowadzane poprzez szereg systematycznych badań przesiewowych w szpitalu, przynajmniej w populacji o wysokim ryzyku uszkodzenia słuchu.
Te wskaźniki to między innymi:
- Historia zaburzeń słuchu w rodzinie
- Zakażenie matki w czasie ciąży wirusem cytomegalii, różyczką, kiłą, opryszczką lub toksoplazmozą
- Wady twarzoczaszki noworodka
- Waga urodzeniowa poniżej 1500 gr.
- Ciężka hiperbilirubinemia
Rokowanie dzieci cierpiących na ten deficyt sensoryczny zależy w dużej mierze od szybkości postawienia diagnozy oraz ustalenia leczenia i rehabilitacji, które najlepiej odpowiadają dziecku. On wczesna diagnoza jest bardzo ważna ponieważ zdolność ludzi do przyswajania języka jest wyższa w pierwszych latach życia i stopniowo maleje z wiekiem.
Wynika to z dużej plastyczności mózgowej, która umożliwia odzyskiwanie zmian w obszarach mózgu, w przypadku upośledzenia słuchu, głównie odpowiedzialnych za język.
Biorąc pod uwagę tę wielką początkową plastyczność i znaczenie języka dla integralnego rozwoju dziecka, dokładamy wszelkich starań, aby wykryć jak najszybciej znaki ostrzegające o możliwym uszkodzeniu słuchu.
