Rozmawialiśmy o biologicznych powodach, dla których proces hominizacji co pociąga za sobą wzrost obwodu czaszki i pozycji dwunożnej, nasze młode rodzą się całkowicie bezbronne i przetrwanie zależy całkowicie od ich matki.
Ponadto, aby umożliwić narodziny w tych warunkach, nasze młode rodzą się wkrótce stosunkowo, tak jakby Natura znalazła rozwiązanie, aby wydobyć te duże głowy z tej dwunożnej miednicy. Określa to, że ludzkie dzieci rodzą się przedwcześnie w porównaniu z innymi podobnymi gatunkami, czyli mniej rozwiniętymi pod wieloma względami, rozwijającymi heterochronię, co wyjaśnię poniżej.
Bardziej szczegółowo zobaczymy pewne okoliczności z tym związane, które zmuszają nas do zastosowania paleontologii i tego, co wiemy o ewolucji człowieka, do zrozumienia naszych dzieci w ich dzieciństwie.
Heterochronia u dziecka sapiens sapiens
Jest to znane jako heterochronia i dotyczy tego biologicznego procesu opisanego u wielu gatunków: implikuje zmianę czasu rozwoju. Heterochronię można opisać jedynie w porównaniu z innymi gatunkami należącymi do tej samej gałęzi lub, bardziej precyzyjnie, do tego, co określa się jako ich podstawowy rozwój przodków.
Ludzkie dzieci są zmuszane do broni
Ludzkie dziecko przodków nie może chodzić ani czołgać się. Jeśli jego matka go nie podtrzymuje, upada na ziemię. Jeśli nie weźmie go do piersi i nie ogrzeje go skórą, umrze z głodu. Ludzka kobieta nie ma futra, którego mogłaby się nawet trzymać. Albo matka bierze go w ramiona, albo nie żyje. Krótko mówiąc, konieczne jest, aby ludzkie kobiety nosiły swoje dzieci w ramionach i wymarlibyśmy, gdyby tego nie zrobili.
Ludzkie dzieci są zmuszane do broni w związku z tym chęć posiadania broni jest tak samo naturalna jak chęć życia. Nie czyni to bardziej niezależnym, ani nie prosi o broń, aby zirytować matkę: dzieci, które nie były w ramionach, nie przetrwały tysięcy lat. Jesteśmy tutaj, ponieważ ludzkie matki nosiły swoje dzieci.
To nie oznacza, że powinniśmy demonizować wózki, hamaki lub inne przedmioty przeznaczone do noszenia dziecka. Mogą być dla nas chwilowo przydatne, ale zawsze zdając sobie sprawę, że nie są naturalnym miejscem naszych dzieci, a przede wszystkim przyjdź do nich, jeśli narzekają lub nie chcą tam być.
Dziecko się rusza
W ogóle nie sprzyja im przyzwyczajenie się do chodzenia w wózku, co może być dla nas interesujące, to używanie go w sytuacjach, w których jest to naprawdę konieczne, a z drugiej strony faworyzowanie przenoszenia i pozwól dziecku swobodnie poruszać się jak najwięcej.
W ramionach matki są z nią w kontakcie wzrokowym i widzą świat na jej wysokości, czują jej ruch i obserwują wszystko, co robi. Muszą się swobodnie poruszać, gdy mogą się czołgać, zawsze, oczywiście, w bezpiecznym środowisku.
Całe zaabsorbowanie wczesną stymulacją lub oferowanie możliwości rozwoju drobnych i ogólnych umiejętności motorycznych byłoby uproszczone, jeśli pozwolimy dzieciom rozwijać się normalnie, w rękach i na podłodze, zamiast próbować spędzać większość czasu na krzesłach lub w wózkach.
Ludzkie dzieci nigdy nie spały same
Możemy powiedzieć o nim to samo nocny sen w towarzystwie. Niemowlęta Humba zawsze spały z matkami, otoczone ciepłem, ochroną i przyjmowaniem posiłków (nie wyobrażam sobie żadnej przedhisterycznej kobiety zdeterminowanej, by liczyć godziny w nocy). Te cechy gwarantowały przetrwanie ludzkich dzieci, odkąd wkroczyliśmy na Ziemię, nawet od pierwszych hominidów.
Kilka milionów lat gatunku Homo zaprzecza wszystkim pseudo-ideom dotyczącym zła Colecho. Ludzkie dzieci mają spać w towarzystwie, wszystko, co musimy „zmodernizować”, to ćwiczyć bezpieczny warkocz. Jeśli spanie z matką jest naturalne, nie może ona tworzyć dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi, ponieważ właśnie to wskazuje nam natura.
Wszyscy spaliśmy w towarzystwie, ale przede wszystkim tylko linie genetyczne, które wyginęły, mogły uśpić dziecko bez ochrony i ludzkiego ciepła. Nasze dzieci, kiedy zostawiamy je w spokoju i płaczemy, budzą w nich lęk i zwracają uwagę na to, co naturalnie planują. Nie chcą nas manipulować, potrzebują nas po swojej stronie.
Nie oznacza to, że powinniśmy demonizować łóżeczka lub że dziecko może spać w innym pokoju, ale jeśli zrobi to, gdy dziecko będzie gotowe, poproś o to i oczywiście weź udział natychmiast, jeśli twierdzi nasza firma. Nic nie zarabiasz, przyzwyczajając się do spania samotnie. Ilu dorosłych, którzy nocowali w łóżeczku śpią teraz w towarzystwie swoich partnerów, jakby to była najbardziej normalna rzecz na świecie?
W następnym poście wrócimy do paleontologia, antropologia i zoologia jako nauki pomocnicze dla rodzicielstwa, Pozwól nam wyjaśnić proces uczenia się, ludzką neotenię i naturalną socjalizację z punktu widzenia naszych hominidów i ludzkich przodków, których mamy wiele niezmiennych i naturalnych cech.
