Pięć procent hiszpańskich nastolatków cierpi na depresję, a 20 procent ma lęk. Są to dane, które pochodzą z „VI kursu kompleksowego zdrowia w okresie dojrzewania”, organizowanego przez Hiszpańskie Towarzystwo Medycyny Młodzieży (SEMA) w Szpitalu Uniwersyteckim w La Paz w Madrycie.
Ostatnio WHO ostrzegła o znaczeniu zapobiegania zachorowaniu na choroby psychiczne w okresie dojrzewania. Nie na próżno połowa zaburzeń zdrowia psychicznego cierpiących w populacji, zaczyna się przed 14 rokiem życia.
Główne naciski nastolatków
„Nastolatki ... moja matka!”, „Są w wieku indyka. Wszystko się dzieje”. „Nie mogę z nimi”… Tego typu komentarze często są słyszalne, gdy mówi się o nastolatkach.
I chociaż prawdą jest, że może to być trudny etap (ze względu na wiele związanych z tym zmian), eksperci podkreślają znaczenie nie ograniczaj swoich zachowań do stereotypówi umieć zidentyfikować problem.
„Normalnie są oskarżani o bycie w skomplikowanym wieku, w których przechodzą wiele zmian w sferze osobistej i społecznej, zamiast identyfikować istnienie poważnego problemu ”- ostrzegł dr Felix Notariusz, pediatra z Rosario Clinic (HLA Hospital Group) i członek SEMA.
W Babies i innych „Większość nastolatków to fantastyczni chłopcy, ale nie wychodzą z wiadomości”, rozmawialiśmy z psychologiem Silvią ÁlavąOkres dojrzewania to okres biologicznego dojrzewania, który ma miejsce w przybliżeniu między 12 a 17 rokiem życia. W tej fazie dziecko zaczyna doświadczać szeregu zmian fizycznych, musi zacząć przyjmować ważne obowiązki, a na jego życie zwykle wpływają różne czynniki (środowiskowe, kulturowe, społeczne ...).
Dla wielu jest to ekscytujący czas, ale tak wiele zmian może być również dużym obciążeniem dla nastolatka. W rzeczywistości, zgodnie z danymi ujawnionymi podczas „VI kursu kompleksowego zdrowia w okresie dojrzewania”, konkurencyjne społeczeństwo i presja wywierana przez Internet „to porównanie jest ciągłe w wieku, w którym się uczy", może powodować niepokój, niepewność i niską samoocenę.
Jeśli spojrzymy na najnowsze badania dotyczące nastolatków przeprowadzone przez Pew Research Center w Stanach Zjednoczonych, główne naciski, na które narażeni są młodzi ludzie w wieku od 13 do 17 lat, to:
Uzyskanie dobrych ocen (61%)
Aspekt fizyczny (29%)
Sprawny społecznie (28%)
Oznaki depresji i lęku u młodzieży
Według organizacji Mental Health America depresja jest chorobą, która może wpływać zarówno fizycznie, jak i psychicznie wpływa na nasz sposób życia, odczuwania i myślenia. Do najbardziej charakterystycznych objawów należy potrzeba izolacji społecznej, zaburzenia snu, utrata apetytu oraz brak zainteresowania lub przyjemności z wykonywania różnych czynności.
U niemowląt i innych Lęk, depresja i inne problemy psychiczne w dzieciństwie: kiedy dzieci idą na terapięZ drugiej strony zaburzenie lękowe charakteryzuje się uporczywa czujność i lęk przed stanem psychicznym i bez wyraźnego powodu. Wśród jego wielu objawów są drżenia lub tiki, trudności w oddychaniu, kołatanie serca, zaburzenia jedzenia i snu, bóle głowy i utrata samooceny.
Co zrobić, jeśli uważamy, że nasz nastoletni syn cierpi na stres lub niepokój?
Każdy problem, odraza lub okoliczność w życiu danej osoby może prowadzić do poczucia smutku, przygnębienia lub stresu, które niekoniecznie oznaczają depresję lub zaburzenia lękowe.
Ale jeśli znaki, które postrzegamy u naszego nastoletniego syna, pojawiają się razem lub prawie codziennie przez określony czas, bardzo ważne jest podjęcie pilnych działań.
„Musimy przede wszystkim wziąć pod uwagę czynniki dziedziczne, które, jeśli istnieją, mogą mieć istotny wpływ na rozwój tej patologii, a po drugie, musimy ocenić w sposób globalny osobistą sytuację nastolatka: używanie substancji, znaczne straty osobiste, nadmierne korzystanie z sieci społecznościowych i technologii itp., które mogą powodować nadmierną izolację ”- zauważył dr Notario.
U niemowląt i innych Połowa zaburzeń psychicznych zaczyna się przed 14 rokiem życia: klucze do zapobiegania i identyfikowania tych problemówBiorąc pod uwagę tego rodzaju sytuacje, eksperci radzą spędzać czas z naszym synem, słuchając go i porozmawiaj z nim, aby spróbować zidentyfikować problem / sytuację który powoduje depresję lub lęk. Ponadto ważne jest, aby jak najszybciej udać się do lekarza pediatry lub lekarza rodzinnego, aby uzyskać porady dotyczące dalszego postępowania.
Konieczne jest wczesne zdiagnozowanie każdego zaburzenia psychicznego, zastosowanie odpowiedniego leczenia i zapobieganie prowadzeniu do poważniejszych problemówZdjęcia | iStockphoto
