Kiedy podchodzimy do tematu tak złożonego jak nauczanie w domu, niezależnie od tego, czy robimy to z ciekawości, jako nauczyciele, urzędnicy czy rodzice, oprócz zasobów internetowych, które oferowałem w poprzednim artykule, interesujące może być zarządzanie podstawową bibliografią. Z tego powodu zamierzam zaoferować Ci kompilację najlepsze książki o edukacji domowej w języku hiszpańskim.
Próbowałem skompilować najciekawsze i najpoważniejsze książki, koncentrując się na tych, które odnoszą się do edukacji domowej, pozostawiając na inny czas tym, którzy ogólnie zajmują się bezpłatną edukacją i edukacją alternatywną.
Ucz w domu z dnia na dzień: niezbędna lektura
Ta praca „Ucz się w domu dzień po dniu” Byłby to pierwszy, który poleciłbym każdemu czytelnikowi, który chce dowiedzieć się więcej o edukacji domowej, a zwłaszcza o swojej sytuacji w Hiszpanii. Zostało napisane przez Stowarzyszenie Wolnej Edukacji z udziałem ekspertów, rodziców, a nawet dzieci kształconych w domu.
Książka stowarzyszeniowa ALE to kompendium doświadczeń, zarówno rodzin w Hiszpanii, jak i reszty Europy, opracowane na podstawie tłumaczenia książki „Learning Unlimited” koordynowanej przez Leslie Barsona, w której gromadzone są doświadczenia z Wielkiej Brytanii i Szwajcarii , Francja i Niemcy. Pojawiają się również badania i ankiety, które dostarczają konkretnych danych na temat edukacji domowej.
Klasyczni autorzy
Przydatność szkolnictwa i historyczne przyczyny jego rozszerzenia lub obowiązku zostały po raz pierwszy zakwestionowane przez Ivana Illicha. Jego praca „Społeczeństwo pozaszkolne” Jest to krytyka, która sięga korzeni zinstytucjonalizowanej edukacji i w tym sensie kwalifikuje się jako radykalna. Uważa, że nieefektywny charakter edukacji szkolnej jest oczywisty, Illich sprzyjał samokształceniu, wspieranemu przez nieformalne i wolne i nieautorytarne stosunki społeczne.
Oto link, za pomocą którego można bezpłatnie pobrać książki Illicha na ich własną stronę. Zapewniam cię, że czytanie nie pozostawi cię obojętnym i może być inspirujące lub skandaliczne. Zostawiam kilka słów Illicha, abyś wiedział, z czym się mierzysz:
Szkoła jest rytuałem inicjacyjnym, który wprowadza neofity do świętej rasy postępowej konsumpcji.
Jego krytyka, zarówno w „Społeczeństwo pozaszkolne” podobnie jak w innych jego pracach, naprawdę dewastuje społeczeństwo zachodnie, a zwłaszcza szkołę i jej funkcję „enkulturatora”.
Osoba naukowa dokładnie wie, jaki poziom hierarchicznej piramidy wiedzy osiągnęła, i dokładnie zna jej odległość od szczytu. Po tym, jak zgodził się na to, by administracja określiła go poziomem wiedzy, przyjmuje bez wątpliwości, że biurokraci określają jego potrzebę uzdrowienia, a niektórzy technokraci określają jego brak mobilności.
Innym z naprawdę reprezentatywnych autorów jest amerykański profesor John Holt, kluczowy z takimi dziełami jak „Jak dzieci się uczą” i „Niepowodzenie szkoły”. Być może najbardziej cenię to „Cały czas się uczę”, ale niedostępne w języku hiszpańskim.
Chcę wyjaśnić, że nie postrzegam edukacji domowej jako rodzaju odpowiedzi na nieadekwatność szkół. Wierzę, że dom jest właściwą bazą do eksploracji świata, który rozumiemy jako naukę lub edukację. Dom byłby najlepszą bazą, bez względu na to, jak dobre są szkoły.
Holt twierdzi, że szkoły nie sprzyjają nauce i mają wobec nich konkurencyjność, niepokój, lęk przed zawieszeniem, karą lub poniżeniem, co sprawia, że pomimo reform, instytucje te nie przestrzegają podstawowych zasad edukacji: wolność i komunikacja.
W końcu, gdy uznaje się, że model szkolny zawiódł, podtrzymuje to, że edukatorami muszą być rodziny i społeczności, zawsze w elastyczny, bezpłatny sposób, który zachęca dzieci do podążania za swoimi zainteresowaniami i prowadzenia dochodzeń bez obawy, że zostaną wyszydzone lub wykwalifikowane negatywnie
Jest oczywiście wiele innych interesujących książek, niektóre szczególnie mi drogie, jak ten klejnot „Żyj bez szkoły” Sibila, pierwsza książka o nauczaniu w domu, którą przeczytałam i że mam pamięć pełną miłości lub najciekawszą „10 kłamstw o nieszkoleniu” autorka: Sylvie Martín Rodriguez, która daje rodzinom wiele pomysłów, jak odpowiedzieć na najczęstsze uprzedzenia dotyczące edukacji w domu.
Nie chcę wspominać o badaczce Ana María Redondo, która w niej jest „Obrona konstytucji i obowiązkowa edukacja podstawowa” wyraźnie stwierdza, że Podstawowa Norma, Konstytucja, nie utożsamia edukacji podstawowej z obowiązkowym szkolnictwem i pomimo późniejszych zmian legislacyjnych w prawie edukacyjnym podjęto próby powstrzymania korzystania z wolności.
Inne książki, z którymi można się zapoznać, to „Powody edukacji jako rodzina” także praca partnerów ALE, „Pomaganie rodzinom w uwolnieniu się” Pat Montgomery i „Możliwość edukacji w domu” Madelen Goiria.
Oczywiście będą inne interesujące prace, które pozostawię w kałamarzu, chociaż spośród wszystkich opublikowanych to te polecam ze względu na ich znaczenie dla podstaw ruchu lub zrozumienia w sposób globalny ruch hiszpańskiej edukacji domowej poprzez najlepsze książki.
W Babies i więcej | Wszystko, co chcesz wiedzieć o szkolnictwie domowym w Hiszpanii, „10 kłamstw na temat edukacji pozaszkolnej”, nowa książka o edukacji domowej, „Pomaganie rodzinom w wolności”, „Edukacja w domu z dnia na dzień”, nowa książka o edukacji domowej
