Wznawiamy nasz kurs macierzyński i ojcowski i nadal w sposób konkretny wyjaśniamy niektóre błędy, które popełniają rodzice, być może z najlepszą intencją na świecie, w edukacji naszych dzieci. I my też wrócimy przykłady fraz, których nie należy wypowiadać, w tym przypadku typowe dla: „Powinieneś uczyć się od swojego brata”.
Kiedy rodzice mówią to zdanie lub jedno z podobnych, np. „Zobacz, jak dobrze się zachowuje twój brat” lub „Twój brat nie daje mi tyle niechęci, co ty”, rodzice są prawdopodobnie przytłoczeni niektórymi zachowaniami swojego dziecka i starają się Zaoferuj prawidłowy model pokazujący, co robi brat, jeśli jesteśmy zadowoleni.
Ale pod warunkiem, że intencja jest dobra i nie ma pewnej chęci zemsty lub szantażu dziecka (co również występuje, ponieważ rodzice nie są doskonali) błąd jest bardzo duży.
Zazdrość i uraza
Kiedy brat jest oferowany jako model, a „dobry” brat jest również przyzwyczajony do tego, co się dzieje, w rzeczywistości jest to karmić urazę i zazdrość w zebranych.
Stawiamy mur między braćmi, sprawiając, że czujemy się dumni, a także usankcjonowani za niego, tymczasem werbalnie atakujemy brata i mówimy mu, że jest gorszy od niego.
Robimy coś, czego nie chcemy od dzieci
Jeśli to zrobimy, nie będziemy mieć żadnych argumentów ani wagi moralnej, aby zapobiec wzajemnemu traktowaniu się w ten sposób, dlatego bądźcie bardzo ostrożni, ponieważ nie możemy wymagać od dzieci robienia rzeczy, których nie robimy, ani też nie jest to warte „ jesteśmy rodzicami i musimy się uczyć ”.
Wychowywać to nie mówić, co robić, ani karać, jeśli zrobi się coś złego, naprawdę wychowywać to dawać przykład, przewodnik i ograniczanie. Jeśli zawiodymy w tym przykładzie, nic, co powiemy później, nie będzie wiarygodne.
Uczymy cię, że ten drugi jest lepszy
Ponadto z frazą „ucz się od swojego brata„krzywdzimy dziecko, niczego go nie uczymy, to tak, jakbyśmy włożyli sól do rany i wskazaliśmy, że nie tylko nie wystarczająco dobre dla nas, ale my wolimy inne.
Zły wybór lekcji dla dziecka, które, nawet jeśli źle się zachowuje, kocha nas i chce, abyśmy je zaakceptowali i pomogli mu się poprawić. Unikajmy ohydnych porównań, szczególnie z rodzeństwem, ale także z kuzynami, przyjaciółmi lub kolegami z klasy. Każde dziecko zasługuje na wyjątkowość i indywidualną pomoc.
Zamknięta wiadomość
Wiadomość sugerowana w zdaniu „ucz się od swojego brata” jest, chociaż trudno nam przyznać, że drugi robi to lepiej i, w umyśle dziecka, można to po prostu przełożyć na temat jest zamknięty, jest gorszy od swojego brata.
Jeśli zdanie będzie powtarzane regularnie, zacznie się pełzać, a dziecko uwierzy, że nie warto się starać, zawsze będzie ono przewyższać dobrymi cechami i zawsze zatraci się w dystrybucji miłości i szacunku rodziców. Zawsze jest najgorsze, zawsze będzie najgorsze. Naprawdę nie można go poprawić, ponieważ nawet jeśli spróbujesz, wyrażenie „ucz się od swojego brata” pojawia się ciągle.
Nie jest to dobry zasób do komunikacji z dziećmi i jest gorzej, gdy jest częściej używany.
Pamiętaj, jeśli ci powiedzieli
Zapraszam do zapoznania się z tematem, w którym analizujemy zasoby, aby poprawić komunikację z naszymi dziećmi, a jeśli zauważysz, że często używasz tego wyrażenia (być może dlatego, że twoi rodzice go używali wcześniej), przestajesz myśleć, jaki to miało na ciebie wpływ, czy byłeś przykładowy brat lub „zły” brat.
Podobało ci się? Założę się, że nie. Czy pomogło ci to poprawić? Jasne, że nie. Czy to sprawiło, że podziwiałeś swojego brata, czy też żywiłeś się odrzuceniem i poczuciem wyższości lub niższości? Nie sądzę, aby ktokolwiek czuł więcej miłości i bliskości do swojego brata, jeśli rodzice ciągle je porównują. Prawda nie?
Dużo rywalizacja i starcia między braćmi Nie rodzą się spontanicznie, ani dzieci nie są z natury okrutne, to dorośli robią je w ten sposób z powodu naszych błędów w komunikacji z nimi i przeszkadzają braciom w kochaniu się bez szkody dla samych siebie. Na pewno możesz opowiedzieć nam o swoim dzieciństwie w tym względzie.
Otwarta wiadomość
Oczywiście istnieją alternatywy dla frazy „ucz się od swojego brata” i są tymi, które będą obejmować otwarte wiadomości, zachęty i zaufania, a przede wszystkim indywidualne i bez porównań. Wyjaśnijmy dzieciom, jak można je poprawić, ale nie miażdż ich za ich porażki ani nie porównuj ich, pomniejszając lub upokarzając ich, z innymi, a tym bardziej z własnym rodzeństwem.
