Wiele niemowląt i małych dzieci wykazuje szczególne przywiązanie do określonego przedmiotu (czy to pluszaka, lalki, szmatki, koca ...); Zawsze im towarzyszy, przyciskają go do piersi, gdy są śpiący lub pogrążeni w rozpaczy. Chodzi o to „przedmiot zajęcia” lub „obiekt przejściowy”.
Termin ten został po raz pierwszy wprowadzony przez angielskiego pediatrę i psychoanalityka, Donalda Winnicotta, jako sposób zdefiniowania pierwszego braku posiadania dziecka. Dziś porozmawiamy o znaczeniu tego obiektu dla dzieci i funkcjach, jakie spełnia w swoim rozwoju.
Jakie cechy ma obiekt przejściowy?
Zwykle obiekt przejściowy ma przyjemną teksturę i przypomina nam teorię miękkiej matki, która mówi o Wrodzona potrzeba potomstwa do przyklejenia się do miękkiego przedmiotu Czuć się chronionym Dlatego przedmiot przywiązania jest zwykle miękki, taki jak wypchane zwierzę, gaza, koc, poduszka, koszula ...
W Babies i nie tylko znasz teorię miękkiej matki? To właśnie robi to leniwe dzieckoSą to cechy przedstawione przez obiekt przejściowy:
Dziecko wybiera to arbitralnie, to znaczy nie można narzucić przedmiotu przywiązania. Może nam się wydawać, że wybrany miś nie jest najładniejszy ani najbardziej uderzający, jaki ma nasz maluch, ale z jakiegoś powodu go wybrał i stanie się jego ulubionym.
Ma szczególny zapach. Z powodu manipulacji (dziecko gryzie go, ślini się, ciągnie, przytula, śpi z nim) przedmiot ten ma szczególny zapach, więc zaleca się, aby go nie myć aby nie usunąć śladu. Jeśli trzeba to zrobić, zaleca się, aby dziecko tego nie widziało, ponieważ może być szokujące, gdy widzi swój przedmiot przywiązania w pralce.
Nie można go wymienić. Jeśli dziecko straci przedmiot przywiązania, odczuje głęboki smutek i bez względu na to, jak bardzo staramy się znaleźć substytut, nie odniesiemy sukcesu. Chodzi o to, że przedmiot przejściowy nie może zostać wymieniony na inny, chyba że to dziecko zdecyduje się go zastąpić.
On jest wiernym towarzyszem a dziecko nie oddziela się od niego. Zabiera cię do pokoju dziecięcego, na spacer, do łóżka, w samochodzie ... Zawsze pozostaje w zasięgu wzroku i zasięgu dziecka.
Jaka jest różnica z „zjawiskiem przejściowym”?
Są dzieci, które nie mają przedmiotu przywiązania jako takiego, ale przyjmować określone zachowania w określonym czasie. Jest to tak zwane „zjawisko przejściowe” i są to powtarzalne zachowania, które robią przed snem lub w celu uspokojenia, takie jak ssanie palca, głaskanie włosów, proszenie dłoni o sen ...
Jakie funkcje spełnia przedmiot zajęcia?
W psychologii obiekt przejściowy lub przywiązania jest przedmiotem materialnym, który dziecko wybiera swobodnie i do którego ma szczególne przywiązanie. To staje się tak ważne w twoim życiu, który towarzyszy Ci przez większość czasu, zapewniając komfort, bezpieczeństwo i stając się niezbędnym przed snem.
Reprezentuje przywiązanie, które dziecko odczuwa dla swoich rodziców, i pomaga mu kontrolować lęk separacyjny w określonych momentach lub na etapie, w którym dziecko zaczyna odczuwać, że jest niezależną istotą dla swojej matki.
Krótko mówiąc, przedmiot przywiązania jest źródłem przyjemności i bezpieczeństwa dla dziecka, które zwykle je ściska, ma blisko, a nawet z nim rozmawia.Jak długo trwa obiekt przejściowy?
Zwykle dziecko przyjmuje swój przejściowy przedmiot lub zachowanie od czterech do sześciu miesięcyi kiedy przejmie kontrolę nad udręką separacyjną i zacznie być bardziej niezależny, odłoży ją na bok.
Zwykle dzieje się to około trzech lub czterech lat, chociaż nie ma ustalonej reguły, a wiele dzieci nadal wykazuje szczególne przywiązanie do określonego przedmiotu poza tym wiekiem. Może się również zdarzyć, że pewne zdarzenie (przybycie młodszego brata, początek szkoły, ruch ...) powoduje, że dziecko powraca do przedmiotu przywiązania, który pozostawił za sobą dawno temu.
Należy również zauważyć, że nie wszystkie dzieci przyjmują obiekt przejściowy w dzieciństwie. Proces emocjonalny jest różny u każdego dziecka: dla niektórych przedmiotem przejściowym jest sama matka, podczas gdy inni również muszą trzymać się przedmiotu. Nie stażysta zdejmij go lub zastąp go innym.
W każdym razie wszystkie te zachowania są absolutnie normalne i są częścią prawidłowego rozwoju psychicznego dziecka.
Zdjęcia | Pixabay
