Od pewnego czasu kobietom w ciąży zaleca się przyjmowanie kwasu foliowego w pierwszym trymestrze ciąży i jodu przez całą ciążę, aby zapobiec rozwojowi wad rozwojowych płodu, głuchoty, kretynizmu lub upośledzenia umysłowego. Ponadto, jeśli kobieta karmi dziecko piersią, zaleca się kontynuowanie przyjmowania suplementu jodu, aby nie zabrakło dziecka i matki.
Problem pojawia się, gdy dziecko przestaje karmić piersią, ponieważ w tym czasie zaczyna jeść pokarm stały, a ilość jodu, którą przyjmuje codziennie, będzie zależeć od jego spożycia, i mówię problem, ponieważ Hiszpania jest jednym z krajów, w których uważa się, że dzieci mają niedobór jodu i to wpływa między innymi na jego rozwój psychomotoryczny i intelektualny (Według WHO niedobór jodu jest główną przyczyną urazów mózgu w dzieciństwie).
Jod jest minerałem, który ma wiele wspólnego z powstawaniem hormonów tarczycy. Niedobór jodu spowoduje nieodpowiednie wytwarzanie tych hormonów, a w konsekwencji wiele różnych szkodliwych skutków dla dzieci.
Komentując niektóre objawy niedoboru jodu, brakujące dzieci mogą cierpieć na wole, niedoczynność tarczycy, opóźnienie wzrostuzez i pogorszenie intelektualne. Jak widać, konsekwencje są na tyle ważne, że przestajemy o tym myśleć, zwłaszcza że rozwiązanie problemu jest stosunkowo łatwe.
Hiszpania, kraj z niedoborem jodu
Trudno jest zagwarantować, że Hiszpania jest krajem z deficytem jodu, ponieważ dostępne dane nie są tak aktualne, jak byśmy tego chcieli. Jak widać w poniższej tabeli, daty badań wynoszą od 20 do 30 lat temu, chociaż podejrzewam, że o wiele lepiej nie będziemy w tej chwili.
Interesujące jest przyjrzenie się odsetkowi wola dzieci (idealnie byłoby nie więcej niż 5% dzieci z wolem i okazuje się, że we wszystkich społecznościach jest ich znacznie więcej) i jodu, wiedząc, że idealnym jest to, że dzieci mieli jodek między 100 a 200 μg / l.
Na podstawie tych badań wiele autonomicznych społeczności opracowało programy uświadamiające i starało się zapewnić wszystkim rodzinom możliwość kup sól jodowaną (być we wszystkich sklepach), być solą do użycia w domu.
Mam wrażenie, że w tamtych czasach dzieci zjadały więcej ryb niż teraz, mimo że nie miały dostępu do jodowanej soli w taki sam sposób, jak teraz. Obecnie możemy kupić sól jodowaną w dowolnym miejscu, a niektóre badania wydają się potwierdzać, że dzięki tej soli odsetek dzieci z niedoborami zmniejszył się, jednak dzisiaj jest wiele dzieci, które ledwo biorą sól ponieważ jest wielu rodziców, którzy ledwo go używają (sam go nie próbuję, ponieważ nie podnieca mnie to zbytnio), ponieważ wysokie spożycie wiąże się z otyłością u dzieci oraz zaburzeniami sercowo-naczyniowymi i kostnymi.
Ponadto wiele dzieci sprzed dziesięcioleci widziało poprawę zawartości jodu z powodu powidonu jodu, który po zastosowaniu u dzieci powoduje wchłanianie jodu przez skórę przez zwierzęta. Właśnie z tego powodu nie zaleca się stosowania go u dzieci, a chlorheksydyna jest najczęściej stosowanym środkiem antyseptycznym.
Czy znów pijemy sól, jemy więcej ryb?
Tak, jeśli chcemy, aby nasze dzieci nie miały niedoborów jodu i łatwo unikalnych deficytów intelektualnych, musimy używaj soli jodowanej do posiłków i zachęcaj ryby do spożycia regularnie: 2-3 razy w tygodniu, żeby coś powiedzieć, plus kanapkę z tuńczykiem, którą zwykle lubią dzieci.
Wskazane jest również codzienne picie mleka, ponieważ jest to dobre źródło jodu (większość dzieci pije je, ale mam wrażenie, że coraz więcej dzieci nie próbuje tego, będąc pokarmem, który podobnie jak sól ma swoich przeciwników).
Używanie soli, jak wszystko inne, z umiarem, nie musi być niebezpieczne. Problemem jest wykorzystywanie jej. Dzięki tym dwóm miarom jest bardziej niż prawdopodobne, że nasze dzieci przyjmą ilość jodu niezbędną do prawidłowego funkcjonowania ich układu hormonalnego i niezakłóconego rozwoju psychoruchowego i intelektualnego.
W odniesieniu do powidonu jod to jest lepiej zapomnij o niej. Jak zauważyliśmy, ilość jodu wchłaniana przez skórę jest ogromna, nadmierna przez bardzo specyficzny moment, dlatego nie zaleca się stosowania tego środka antyseptycznego u dzieci lub kobiet w ciąży.
