Wiadomość krąży od kilku tygodni, wyjaśniając, że dyrektor hiszpańskiej Agencji Ochrony Danych (AEPD), José Luis Rodríguez Álvarez, zaproponował rządowi, że zawierać certyfikat uwierzytelnienia na elektronicznym identyfikatorze małoletnich, abyś mógł zweryfikować swój wiek i zagwarantować swoją tożsamość w sieciach społecznościowych. Według Rodrígueza Álvareza głównym celem jest zgodność z hiszpańskim ustawodawstwem, które nie zezwala na przetwarzanie danych dzieci poniżej 14 lat bez zgody rodziców.
Celem jest to, że dzięki elektronicznemu identyfikatorowi dla nieletnich można udowodnić, że osoba jest tym, za kogo się podaje, i że osoby poniżej 14 roku życia są takie. Wydaje się, że dyrektor AEPD jest bardzo zaniepokojony, ponieważ osoby niepełnoletnie rejestrują się na Facebooku lub Tuenti bez niezbędnej zgody i że ten pomysł może być możliwym rozwiązaniem. Zapewnił również, że wniosek został przyjęty z zadowoleniem.
Jednym z najbardziej udanych artykułów, który służy jako odpowiedź na tę propozycję, jest Xavier Ribas, specjalista w prawnych aspektach technologii informatycznej, który wyjaśnia między innymi, że Opieka nie jest czymś, co jest wykazywane w momencie rejestracji i już jest. I to dlatego, że udział rodziców we włączaniu dzieci do sieci społecznościowych wykracza poza proces wstępnej zgody i powinien być sposobem, w jaki wszyscy się uczą i wszyscy są świadomi ogromnych możliwości oferowanych przez Internet, a także zagrożeń które istnieją
Oprócz ich argumenty jako ojciec, które są bardzo rozsądne i kładą nacisk na ideę, że zakaz nie jest jedyną opcją, ale że ważne jest, aby wiedzieć, co robią dzieci w sieciach społecznościowych, Xavier analiza jako ekspert-obserwator. Jego analizy wyjaśniają, dlaczego uważa, że DNIe jest projektem, który ma obecnie niewielkie doświadczenie i że żaden z zaangażowanych w nie małych nie może poprawić jego słabej realizacji w Hiszpanii, a także niski poziom doświadczenia użytkownika nie przyczynia się do nie ułatwiać ani osobom starszym, ani dzieciom przedłużenia użytkowania. Na przykład w domu istnieje elektroniczny identyfikator, którego nie możemy użyć, ponieważ nie mamy czytnika i ponieważ powszechne użycie nie zostało rozszerzone ani w prywatnej firmie, ani w administracji publicznej, w której zbudowano systemy identyfikacji oparte na użytkownikach i Hasło jako wystarczający i bezpieczny system.
Nie uważałem propozycji administracji za odpowiednią, ponieważ przede wszystkim stawia ona bezpieczeństwo najmłodszym. Myślę rodziny, rodzice i opiekunowie są już starzy, aby wiedzieć, gdzie dzieci mają dostęp i jak poznać ryzyko, z którym się zmagają. Okresowo przeglądaliśmy ten wywiad, w którym Meritxell wyjaśnił nam, że „aby edukować nasze dzieci w zakresie właściwego korzystania z ICT, a zwłaszcza sieci społecznościowych, musimy być w nie zaangażowani”.
I wraz z Xavierem dzielę się, że sieci społecznościowe stały się jednym z wielkich motorów gospodarki w Hiszpanii i cywilizowanym świecie. Myślę więc, że ta inicjatywa mogłaby wyraźnie ułatwić zmniejszenie liczby sieci społecznościowych, poczucie stałej czujności i tor przeszkód z silnym wzrostem biurokracji dla rodziców i ich dzieci.
