Często mówi się, że dzieci nie mają teraz wartości, że nie szanują niczego, nikogo i tego rodzice musieliby kształcić ich w wartościach. Oczywiście jest to uogólnienie, a także niewielki brak pamięci, ponieważ wielu w naszym dzieciństwie sprawiło, że byli grubi.
Zgadzam się jednak, że wiele dzieci poradziłoby sobie dobrze, gdyby ich rodzice starali się przekazywać im wartości, tak aby ogólnie byli bardziej szanowani, bardziej odpowiedzialni, bardziej wspierający, bardziej uczciwi i bardziej empatyczni (aby wymienić niektóre cechy, które najbardziej cenimy ludzie). Dlatego wyjaśnimy dzisiaj co kształci w wartościach i co najważniejsze jak to się robi.
Co kształci się w wartościach?
Wychowanie do wartości jest niczym więcej niż pięknym sposobem mówienia, że dzieci muszą dać im wykształcenie. Być może spodziewałeś się, że powiem, że jest to nowatorska metoda edukacji, która tworzy wspaniałe dzieci, a jeśli tak, to odczuwam rozczarowanie, ale to po prostu dobry lub politycznie poprawny sposób powiedzenia, że dziecko musi być kształcone, jeśli chcemy Bądź osobą kompetentną społecznie.
Kształcenie go nie oznacza zabrania go do miejsca, w którym ma wykształcenie, to znaczy do szkoły, ale bycie rodzicami, którzy uczą go, czym jest życie, czego ludzie od nas oczekują, czego możemy oczekiwać od ludzi i czego co może się zdarzyć, jeśli zrobimy to, czego nie chcielibyśmy zrobić.
Szkoła powinna być miejscem, w którym dzieci uczą się, a nie miejscem, w którym oprócz uczenia się rzeczy muszą nauczyć się zachowywać. W tej sytuacji spędzają dużo czasu, ucząc nasze dzieci, wykonując naszą „pracę”, i to jest czas, który mogliby wykorzystywać je w bardziej konstruktywny i wzbogacający sposób.
Być może z tego powodu chodzi o to, aby powiedzieć rodzicom, że musimy ich edukować, że nie warto mówić, że „ponieważ moi rodzice byli bardzo autorytarni, daję mojemu synowi całą wolność na świecie”, ponieważ jedną rzeczą jest dać wolność i że dziecko używa go do rozwoju i odkrywania nowych ścieżek i możliwości, a zupełnie inna jest sytuacja, w której dziecko używa go do przeszkadzania i działania w nieprzyjemny sposób zarówno dla swojej rodziny, jak i innych osób. W drugim przypadku dziecko prawdopodobnie mówi w zamaskowany sposób, że to, co uważamy za wolność, jest raczej pobłażliwością (lub prawie pasotyzmem) i że każde dziecko dobrze sobie radzi z ojcem, który jako taki ćwiczy, będąc z nim, jeśli to konieczne, aby dać przykład i powiedzieć, że „można to zrobić lepiej w inny sposób”. Albo to samo, dzieci czasami wołają o edukację, a w społeczeństwie również o to proszą, ale także w sposób zamaskowany, ponieważ stwierdzenie, że musimy edukować w zakresie wartości, jest mniej agresywne niż zwykłe stwierdzenie, że musimy je edukować.
Jak kształcić w wartościach
Po stwierdzeniu, że kształcenie w wartościach jest niczym więcej niż oferowaniem edukacji dzieciom, jasne jest, że to, co powiem dalej, jest niczym więcej niż streszczeniem tego, co możemy zrobić, aby otrzymali edukację, którą jako rodzice musimy im zaoferować. Wszystko jest bardzo oczywiste i bardzo logiczne, ale być może właśnie dlatego, że są to rzeczy „szufladowe”, wielu rodziców je zapomina lub nie stosuje w praktyce.
Pierwszą rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że dzieci są niejako odzwierciedleniem tego, kim jesteśmy. Mówi mądre zdanie, że „edukacja to wszystko, co robimy, gdy nie edukujemy”, co oznacza, że dzieci uczą się znacznie więcej na podstawie tego, co widzą, niż na podstawie tego, co im mówią.
Tylko żyjąc z nami, po prostu będąc z nami podczas interakcji z innymi ludźmi, rozwiązując problemy, kłócąc się, zachowując się odpowiedzialnie itp., Przyswajają nasze poczucie odpowiedzialności, które są nasze wartości i, coś bardzo ważnego, jak spójni jesteśmy z tym, co głosimy lub jak daleko posuwamy się, broniąc naszych przekonań (coś w rodzaju pokazania, że nasze działania są zgodne z naszymi słowami).
Drugą rzeczą, która może pomóc w wychowaniu dziecka (w wartościach), jest wyjaśnienie tego nie możemy żądać zgody na wszystko, co mówimy. Naszą misją nie jest wypełnianie ich opiniami i treściami, tak jakby były pustą książką i oczekują od nich internalizacji i działania, naszym celem musi być po prostu pomóż im myśleć, wyjaśniaj wszystko w sposób szczery i jasny, aby rozumieli nasze motywacje i powody, dla których działamy w określony sposób, aby rozumieli, co kryje się za każdym czynem. Ważniejsze jest, aby rozumieli, dlaczego szanujemy innych i dlaczego staramy się być dobrymi ludźmi, którzy nie wiedzą po prostu, jakie są czyny, które są dobre, a które złe.
W tym celu wskazane jest rozmawianie, dużo z nimi rozmawiać. Zapytaj ich, porozmawiaj o naszym sposobie bycia i działaniu, chęć poznania ich opinii i poszukiwania argumentów za i przeciw temu, co robimy. Jeśli dzieci zobaczą, że nasze działania są spójne, jeśli zobaczą, że jesteśmy zgodni z naszymi słowami, jeśli zobaczą, że jesteśmy szanowani, szczerzy i uczciwi, i jeśli zrozumieją, dlaczego to robimy, jest bardzo prawdopodobne, że ostatecznie zachowają się tak samo.
Jeśli zamiast tego zauważą, że nasze słowa niesie wiatr, prosimy innych, aby zrobili to, co im mówimy, ale nie to, co robimy, jeśli kłamiemy, jeśli założymy kurtkę, która nam odpowiada w danym momencie, nie zachowując spójności z kurtką, którą wybraliśmy na dobry dzień na zawsze, zauważą i utracimy autorytet jako rodzice i wychowawcy. Być może nawet wyrzucają nam nasz sposób robienia rzeczy i dystansują się dalej. W tym sensie zawsze będę pamiętać, kiedy mój ojciec, w którym zranił się o krok, przyszedł, aby powiedzieć niektórym znajomym, że zrobił to podczas gry w koszykówkę ... tego dnia było mi go żal i byłem rozczarowany, ponieważ to był po raz pierwszy widziałem, jak kłamał, a raczej po raz pierwszy polował na niego kłamiącego, a więcej, kiedy zawsze mówiliśmy mu, że musi uprawiać sport i nigdy nas nie słuchał.
Trzecią rzeczą, o której musimy pamiętać, jest to droga nie jest łatwa, że nie jesteśmy doskonali i że nasze dzieci też nie będą doskonałe. Czasem będziemy robić lepiej, a czasem gorzej. Ważną rzeczą i tym, co pomaga się rozwijać (dzieci i nas samych), jest możliwość podkreślenia naszego braku poprawy. Możemy uczciwie wyjaśnić, że popełniliśmy błąd, możemy poprosić o wybaczenie, możemy wyznaczyć cel, aby następnym razem było lepiej i wyjaśnić wam to, ponieważ jest to dobry sposób, aby przekonali się, że wiele razy się mylą, i jeśli je zaproponują, mogą Spróbuj także zrobić lepiej.
Wszystko to pomoże nam przekazać nasze przekonania, nasze wartości i nasz sposób postrzegania świata. Muszą mieć swobodę wyboru własnych wartości i własnych zasad, ale mamy obowiązek (my, a nie szkoła czy ktokolwiek inny), aby zapewnić podstawy, podstawę, poprzez nasze opinie, nasze wybory, nasze dobre uczynki. i nasze zachowanie
