Dzisiaj obchodzony jest Światowy Dzień Cukrzycy, który zaczął być zaznaczany w kalendarzu w 1991 r., w odpowiedzi na alarmujący wzrost liczby spraw na całym świecie. Sponsorami obchodów są Międzynarodowa Federacja Diabetologiczna (IDF) i Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), chociaż od 2007 r. Narody Zjednoczone dołączają, czyniąc tę datę jednym z „oficjalnych dni zdrowia” w organizacji .
Na okres, w którym jesteśmy (2009/2013), wybrano motto: „Edukacja i zapobieganie cukrzycy”
Według WHO „Badania pokazują, że ryzyko dzieci cierpiących na to również wzrasta”. Z biegiem czasu cukrzyca może uszkodzić serce, naczynia krwionośne, oczy, nerki i nerwy, powodując przewlekłe problemy i powodując przedwczesną śmierć.
Cukrzyca jest chorobą, której towarzyszą bardzo uderzające liczby, szczególnie w Hiszpanii (i według czasopisma „Diabetology”) dotknęłaby 13,8% populacji, w tym odsetek diabetyków - około 50% - którzy są nierozpoznany To zakłada ponad cztery i pół miliona Hiszpanów, z czego 10% cierpi cukrzyca typu 1 (wariant występujący w dzieciństwie lub w wieku dojrzewania). Cukrzyca typu 1 charakteryzuje się niedoborem insuliny, ponieważ organizm nie jest w stanie jej wyprodukować i jest leczony insuliną. W wielu krajach obserwuje się wzrost diagnozy przypadków tej cukrzycy, szczególnie wśród młodszych dzieci. Dziwnie Niektóre wzorce zachorowalności przypominają epidemie chorób zakaźnych. Sposób zapobiegania cukrzycy typu 1 jest obecnie nieznany.
A jeśli liczba osób dotkniętych tym typem wzrośnie, Przypadki typu 2 potroiły się w ciągu ostatnich 10 lat, ze względu na wzrost otyłości i siedzącego trybu życia. Do tej pory uważano ją za patologię dorosłych, ale coraz częściej występuje u nieletnich. Cukrzyca ta znana jest również jako „cukrzyca” i jest spowodowana niewłaściwym użyciem insuliny wytwarzanej przez organizm. Charakteryzuje się bez objawów, stąd jego niebezpieczeństwo, ponieważ może powodować uszkodzenia w ciszy.
Cukrzyca w rodzinach z dziećmi
Fundacja Diabetes przeprowadziła badanie, którego wyniki pokazują, że niektóre aspekty funkcjonowania rodziców mogą negatywnie wpływać na długoterminowe dostosowanie dziecka lub nastolatka:
Niektóre reakcje lub negatywne postawy opiekunów (takie jak nadopiekuńczość, oczywisty smutek, drażliwość itp.).
Niektóre negatywne uczucia lub idee opiekunów (takie jak nierozwiązany smutek, uporczywy gniew na diagnozę, poczucie winy itp.).
The objawy pourazowe że niektórzy rodzice rozwijają się w wątku cukrzycy dziecka (na przykład natrętne wspomnienia o chorobie, trudności w mówieniu o chorobie bez ekscytacji itp.).
Dziecko buduje znaczenie cukrzycy poprzez to, co myślą, czują, pokazują i jak zachowują się rodzice. Opiekunowie wiele razy nie zdają sobie sprawy z niebezpieczeństwa, bezpieczeństwa, nadziei, bezradności itp
Badanie miało na celu przetestowanie tego interpersonalnego modelu adaptacji do choroby poprzez zastosowanie ankiet do uczestniczących rodzin. Dzięki nim zbadano najczęstsze formaty reakcji rodziców, ich zdanie na temat cukrzycy i to, jak się czują teraz, gdy minęły miesiące lub lata od diagnozy. Hojny wkład wszystkich rodzin, które pojawiły się w badaniu za pośrednictwem Fundacji Diabetes w 2012 r., Pozwoliło nam uzyskać wystarczające dane, aby potwierdzić ważność modelu.
Na koniec chciałbym pamiętać, że zapobieganie cukrzycy (oczywiście typ 2) nie jest trudne, chodzi o to ćwicz i stosuj styl życia oparty na zdrowej diecie, jak się spodziewaliśmy.
Obrazy | Howard Lake, Alan Levine Więcej informacji | Foundation for Diabetes, IDF, WHO On Peques and More | Spożywanie słodkich napojów wiąże się z możliwościami rozwoju cukrzycy typu 2
