Inmaculada Teva jest badaczem w Centre for Mind, Brain and Behavior Research na Uniwersytecie w Granadzie, prowadzi badania nad seksualnością u nastolatków, co wydaje się pokazywać wpływ ról płciowych i stereotypów.
Są to stereotypy, które wskazują, że dziewczęta muszą być bardziej wymijające lub pasywne, i aby osiągnąć większy emocjonalny rozwój związku, muszą brać udział w doświadczeniach seksualnych. Potrafią także oczekiwania dotyczące roli płci przenieś chłopców, aby mieli więcej partnerów i więcej relacji, podczas gdy u dziewcząt oczekuje się czegoś wręcz przeciwnego.
Nastolatki rozpoczynają seks oralny i pochwowy w wieku 15 lat a różnorodność zachowań rośnie wraz z ich wzrostem. Prezerwatywy są najczęściej stosowaną metodą antykoncepcyjną, ale nie w seksie oralnym i analnym; Ponadto używają go w celu zapobiegania ciąży, a nie zapobiegania infekcjom przenoszonym drogą płciową.
Dziewczyny się czują mniej w stanie rozmawiać lub negocjować stosowanie prezerwatywdlatego ważne jest promowanie rozwoju umiejętności społecznych w rodzinie i zainteresowanie programami rozwijanymi w tym temacie w szkołach, instytutach lub innych podmiotach. Umiejętności społeczne służą nie tylko w dziedzinie stosunków seksualnych, ale także zwiększają poczucie bezpieczeństwa.
Myślę, że nie wiem, czy fakt, że dziewczęta są mniej zdolne do wyrażania siebie w związku seksualnym, nie będzie miał (czasem mówię) również związku z tymi związkami o zwiększonej kontroli w parze między nieletnimi, o których my Przemówił Angel Peralbo.
Badanie zachowań seksualnych i praktyk seksualnych zostało przeprowadzone na próbie 4612 młodych ludzi
Moim zdaniem przydatność tych badań ma służyć jako przypomnienie dla dorosłych, w tym sensie, że edukacja seksualna, gdy dzieci są bliskie dojrzewania, nie powinna koncentrować się bardziej na przekazywaniu informacji niż na słuchaniu (zakładając, że chcą rozmawiać), ujawniaj nasze wartości, unikaj osądów i bądź „dostępny”, gdy dzieci (już nie tak bardzo) żądają w jakiś sposób naszej pomocy.
Mówiąc o edukacji seksualnej w szkołach rodzicielskich, słyszałem telefony od chłopców i dziewcząt, którzy przybyli z rodzicami. Dwa są szczególnie uderzające: z jednej strony skarżą się na to rodzice bardzo dbają o możliwe ryzyko, a bardzo mało o uczucia najmłodszych na ziemi. Po drugie, uważają, że dorośli im nie ufają.
