Jak można szkolić dzieci w dziedzinie informatyki

W filmie TED przedstawia Simon Peyton Wyjaśnia to przez kilka lat w edukacji duży nacisk kładzie się na technologię, a mało na pomysły. Według Simona celem jest nie tylko konsumpcja technologii, ale także spraw, aby dzieci uczestniczyły w tym, jak to działa i w tym celu musimy zmienić sposób, w jaki dzieci rozumieją i przyswajają abstrakcyjne koncepcje, dzięki czemu jest to zabawne. Naprawdę podobało mi się wideo, które Simon zawiera w prezentacji i które można zobaczyć o 4:30 minut od początku, w którym pojawiają się studenci z Nowej Zelandii ćwiczyć algorytm sortowania liczb. I widać, jak każdy uczeń nosi numer, a algorytm mówi mu, co mają zrobić, gdy zostaną umieszczone obok siebie, w zasadzie posortowane.

Ten sposób uczenia się przypomina mi o tym, co zawsze mówi Leontxo García Adriana Salazar w Kolumbii, aby uczyć dzieci gry w szachy, w których, ponieważ są małe, poruszają się po przekątnych, rzędach i kolumnach i bawią się podczas gry w szachy. W ten sposób i wracając do Szymona, z teatralizacja algorytmu sortowania, dzieci uczą się pojęć, które będą przydatne do zrozumienia związków przyczynowo-skutkowych.

Film jest bardzo intensywny i Simon Peyton wyjaśnia go z wielkim naciskiem. Mówi także o magii i prosta wiara, która upraszcza wszystko i nie pozostawia miejsca na krytyczne spojrzenie. Simon określa metody wiedzy naukowej jako mechanizm rozumienia świata, w którym żyjemy, świat cyfrowy, a także jako sposób na przetrwanie w coraz bardziej konkurencyjnym środowisku.

I kończę frazą Steve Jobs, który pojawia się również w filmie i że „wszyscy w tym kraju powinni nauczyć się programować komputer, ponieważ uczy on, jak myśleć” (każdy musi nauczyć się programować, ponieważ uczy myśleć).

Simon robi bardzo interesującą prezentację, na kanale YouTube są napisy, które można śledzić, chociaż można zobaczyć slajdy prezentacji i miejsca, w którym używa Format czcionki Comic Sans. Będziemy musieli być bardzo uważni, ponieważ wydaje się, że w Anglii będą poważnie podchodzić do nauki programowania w szkołach z impulsem politycznym, tylko po to, aby to ułatwić i z dużym zaangażowaniem ze strony profesjonalnych programistów, którzy przekażą dzieciom doświadczenia i wiedzę.