Determinacja matki z nieuleczalną chorobą do karmienia piersią, mimo że jest sparaliżowana

Nikt nie wiedział, czy będzie w stanie to zrobić. Pomimo utraty 50% zdolności oddychania i sparaliżowania z powodu śmiertelna choroba udało się urodzić zdrowe dziecko i jest zdeterminowany, aby karmić piersią.

Mając 29 lat i dwa tygodnie po dowiedzeniu się, że jest w ciąży, otrzymała cios: zdiagnozowano u niego ALS (stwardnienie zanikowe boczne), choroba, która zabrała jego matkę, babcię i innych krewnych.

Historia walki i odwagi

W ciągu zaledwie pięciu miesięcy Amanda Bernier przeszła od bycia aktywną kobietą do całkowitej paraliżu i potrzeby stosowania respiratora. Od 24 tygodnia ciąży Została przyjęta na oddział szpitalny na 4 miesiące, do 39 tygodni jego córka Peanut urodziła się przez cesarskie cięcie, z powodu prezentacji zamka.

Po porodzie wróciła do swojego pokoju na OIOM-ie, gdzie pielęgniarki pomogły jej w karmieniu piersią, pozostawiając ją przy sobie, gdy dzieci nie mogą przebywać na tym oddziale.

Ponieważ wciąż leżała w szpitalnym łóżku, próbowały karmić piersią w różnych pozycjach i na szczęście dziewczynka bez problemu złapała się za klatkę piersiową, jakby wiedziała, co powinna zrobić ... ponieważ dzieci o tym wiedzą, to siła instynktu.

Pomimo swoich pękniętych i obolałych sutków na początku wytrwała w wysiłkach i zaczęła produkować mleko, aby karmić piersią swoje dziecko.

Po wypisaniu ze szpitala, tydzień po porodzie, ciotki pomogły jej przyłożyć dziecko do piersi, a także odciągnąć mleko za pomocą laktatora, ponieważ chce zostawić rezerwy na czas, kiedy nie ma jej już pożywienia twoja córka

Karmienie piersią, twój sposób na połączenie

Jednym z głównych zmartwień Amandy było to, w jaki sposób odnosiłaby się do dziecka podczas sparaliżowania. Nie mogłem zmienić jej pieluszki, masować jej ani bawić się z nią, jak reszta matek robi ze swoimi dziećmi, ale karmienie piersią było jej punktem łączącym, więź, która utrzymywała ją razem z jej małą dziewczynką.

I nie, to nie jest lepsza matka do karmienia piersią. Jest tak, ponieważ pomimo wielkich trudności, które się pojawiają, ma mocne przekonanie, że pragnienie jest siłą. Wie, że to najlepszy prezent, jaki może zostawić córce po jej odejściu.