Wczoraj ci to powiedzieliśmy Eduard Estivill Wyjaśnił w wywiadzie, że jego metoda nie polega na pozwalaniu dzieciom płakać, aby nauczyły się spać same i że jeśli ktoś zastosował to w ten sposób, dzieje się tak, ponieważ ich książka nie została przeczytana.
Faktem jest, że wielu rodziców to przeczytało i nadal zastosowało tę metodę, pozwalając swoim dzieciom płakać, ponieważ w ten sposób zrozumieli, że problem działa, a teraz nie rozumieją zbyt dobrze, co to znaczy „dziecko” nie powinieneś płakać, aby nauczyć się spać ”, ponieważ w twoim przypadku To było tylko kilka dni, kilka chwil, a teraz dziecko śpi radośnie każdej nocy i nie pamięta tych chwil. Cóż, aby odpowiedzieć na to pytanie, postaramy się odpowiedzieć na to pytanie: Jaki jest problem, jeśli to tylko kilka dni, a potem go nie pamiętają?
W swojej książce nie mówi nic o „nie pozwalaniu na płacz”
Wiem, bo mam książkę. Moje wydanie jest 10 lat temu, ale Nie udało mi się znaleźć rozdziału, w którym napisano, że dziecko nie może płakać w nocy, lub jeśli płacze, że robimy niewłaściwą metodę. Tak, czytam, że jest napisane, że rodzice nie powinni wątpić i żadne z nich nie powinno poddać się skręceniu ręki, ponieważ w przeciwnym razie metoda nie zadziała. Te ostrzeżenia mają sens tylko wtedy, gdy za drzwiami płacze i krzyczy dziecko, ponieważ nie sądzę, aby odnosiło się to do: „Jeśli twoje dziecko śpi spokojnie w łóżeczku od pierwszego dnia, bądź silny, zjednoczony i nie poddawaj się ramieniem … Tylko jeśli jedno z nich chce go obudzić, metoda zawiedzie ”.
Ponadto, jak powiedzieliśmy wczoraj, zachęca rodziców do okłamywania sąsiadów na wypadek, gdyby ktoś komentował dziecko, wyjaśniając, że jest chory i dlatego narzeka w nocy, a nawet ostrzega, że dziecko może nawet zwymiotować
Porzucam to wszystko, aby wyjaśnić, co mówi i czego nie mówi metoda Estivill.
Ale jeśli to tylko kilka dni ...
Wielu rodziców, którzy stosują tę metodę, nie do końca rozumie, na co jest skarga, biorąc pod uwagę, że po kilku dniach ich dzieci śpią znacznie lepiej niż przedtem i nie dzwonią do nich w nocy, ani nie tak bardzo, jak kilka dni temu. Wyobrażam sobie, że będą to ci rodzice, których metoda działa dla nich, ponieważ są tacy, którzy nie.
Wiele dzieci nie płaczą coraz mniej, ale płaczą coraz bardziej. I coraz więcej, aż po długim płaczu po prostu zasypiają, a więc noc po nocy, po godzinie lub dwóch płaczu. To ich generuje straszny stres, którego nie potrafią sobie poradzić, ponieważ krzyczą, proszą o pomoc i nie otrzymują jej. Jest to każdej nocy bardzo trudne dla wielu dzieci.
Inne od czasu do czasu poprawiają tę metodę „deprogramują” i ponownie wymagają kilku nocy łez i braku kontaktu ze strony rodziców. Zwykle dzieje się tak, gdy dziecko dorasta, dojrzewa i jest bardziej świadome swojej samotności, kiedy rodzina spędza kilka dni razem na wakacjach itp. To pokazuje, że normalne i naturalne jest to, że rodzice i dzieci śpią w pobliżu noce, w których starsze osoby opiekują się najmłodszymi, ponieważ gdyby normalne było spanie samotnie, metody tej nie należy powtarzać, gdy dziecko rośnie i dojrzewa.
Ale jeśli nie zapamiętają tego później
Jest również wielu rodziców, którzy korzystają z tego argumentu: że mają tylko kilka dni i że nie powoduje to żadnej traumy, ponieważ dorastają szczęśliwi i śpią szczęśliwie każdej nocy, którzy nie pamiętają, że ich rodzice pozwolili im płakać przez kilka nocy, przez krótką chwilę, aby Przestań pytać, co według nich jest im potrzebne.
To prawda, że dzieci nie pamiętają tego, ale ich mózgi, które tworzą ciągłe nowe połączenia neuronowe w oparciu o ich doświadczenia i ostatecznie dowiadują się, że są pory dnia, w których nie będą się nimi zajmować, bez względu na to, jak bardzo tego potrzebują, tak ich charakter tak jego osobowość. Aby dostać się do traumy, musisz sprawić, by stało się to bardzo źle dla dziecka, pod każdym względem, i tak nie jest, ale eJeśli czyn nie powoduje urazu, nie czyni go lepszym.
Mogę uderzyć mojego syna raz dziennie przez dwa tygodnie, ponieważ kiedy powiem mu, żeby nie czołgał się do mojego pokoju, idzie i robi to i powstrzymam go przed wejściem do pokoju, a on na pewno nie będzie miał żadnej traumy w przyszłości, ale co nie czyni go logiczną ani poprawną metodą.
Problem polega na tym, że brakuje nam twojego wezwania pomocy
Problem polega na tym, że dziecko płacze, prosi nas o pomoc, ponieważ aktywowany jest jego tak zwany system „lotu lub walki” I nie idziemy. Wiemy, że nic nie stanie się samotnym, ale nie jest. Wiemy, że jest bezpieczny w swoim łóżeczku, w naszym domu bez niebezpieczeństwa, ale nie jest. Cierpi, ponieważ ewolucja ustaliła, że najbezpieczniejszą rzeczą dla dzieci do przeżycia jest trzymanie się blisko rodziców zarówno w dzień, jak i w nocy, oraz zapewnienie, że tak się stanie Obdarzył ich płaczem, w wyniku stanu nerwów, stresu i niepokoju, w którym znają się całkowicie bezradni. Byłoby to równoznaczne ze stwierdzeniem, że za kilka sekund umrzesz, wołając o pomoc i nie otrzymując jej, mimo że jest dostępna pomoc.
To jest problem. Ten i to, że kiedy ojciec lub matka uczy się ignorować płacz dziecka w nocy, naucz się go ignorować również na dzień. Oczywiście nie zawsze, ale w wielu momentach. A potem związek nie jest już odpowiedni, ponieważ dziecko prosi o to, czego potrzebuje, a ojciec interpretuje to tak, jak myśli: „teraz myślę, że mnie potrzebujesz, teraz myślę, że to, co masz, jest historią”. „Teraz idę, nie teraz”. I tak nie można ustalić odpowiedniego stosunku opieki i wymagań, a to może powodować braki u dzieci, powodując, że zamiast być bezpiecznymi i niezależnymi ludźmi, stają się niepewnymi, zależnymi dziećmi i często szukają uczuć, uwagi i uczuć u innych, ponieważ czują, że brakuje im trochę tego wszystkiego.
Zdjęcia | Daniel Lobo, Markus Reinhardt na Flickr
W Babies i więcej | Co powinien wyjaśnić dr Estivill (jeśli był szczery): Płody śpią już same przed urodzeniem, a wielu rodziców pomaga im się go nauczyć, mówi Estivill: „Przed snem pozwól mu płakać lub pomóż mu złapać sen?
