Często powstają problemy związane z rozwojem i uczeniem się naszych dzieci, jeśli z dnia na dzień zdajemy sobie sprawę, że w domu, w szkole jest problem ... Czy jest dzieckiem, które się przeprowadziło lub ma zaburzenie? Czy powinienem szukać pomocy psychologicznej? Potrzebujesz wsparcia w szkole? Również w przypadku dzieci z trudnościami psychicznymi istnieją bardzo duże wątpliwości i niezbędna jest profesjonalna opinia.
Aby odpowiedzieć na te i inne pytania Dzisiaj rozmawialiśmy z Marina Barber, psychologiem i koordynator Oddziału ds. Rozwoju Dziecka i Wczesnej Opieki (UDIAT) Szpitala Vithas Virgen del Mar (Almería), specjalista w dziedzinie psychopatologii języka i jego rehabilitacji, ekspert w dziedzinie psychoruchowości i wczesnej opieki, z dużym doświadczeniem w dziedzinie psychologii ogólnej Zdrowie niemowląt i młodzieży.
W jakim stopniu wczesna uwaga wpływa na poprawę rozwoju dziecka z trudnościami poznawczymi?
Kiedy jakikolwiek rodzaj trudności w nauce zostanie wykryty we wczesnym wieku, ten małoletni musi natychmiast zostać skierowany do wczesnej opieki. Wczesna interwencja jest niezbędna, aby złagodzić ewentualne deficyty, a nawet je naprawić.
Jakie znaki mogą sprawić, że rodzice będą myśleć, że dziecko potrzebuje opieki pedagogicznej lub psychologicznej?
Opracowane znaki ostrzegawcze są bardzo zróżnicowane. Można je zaobserwować w określonym obszarze (społeczna, komunikacyjna, percepcyjno-poznawcza, osobista lub ruchowa autonomia) lub w kilku obszarach jednocześnie. Niektóre znaki ostrzegawcze w fazie rozwoju rodzina może obserwować w domu:
• Opóźnienie w nabywaniu przedmiotów silnikowych. Na przykład dziecko, które po 18 miesiącach nie zaczęło swobodnego chodzenia.
• Trudności w nawiązaniu kontaktu wzrokowego, naśladowaniu drugiego (dziecka i / lub osoby dorosłej) i przestrzeganiu podanych instrukcji.
• Nie zaczynaj pierwszych słów przez cały rok i z biegiem czasu nie rób postępów w przyswajaniu słownictwa. Nie możemy dać się ponieść popularnemu zwrotowi „będzie mówić”.
• Czując, że gdy dziecko do niego mówi, nie rozumie nas lub nie słyszy nas dobrze, nawet jeśli wiemy, że nie ma deficytu słuchu.
• Trudność w uzyskaniu podstawowych pojęć, takich jak kolory, kształty ...
• Sztywność behawioralna, zawsze chce grać tę samą aktywność lub z tą samą zabawką, a kiedy próbujemy ją zmodyfikować, ma ogromne napady złości.
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli zauważymy, że nasze dziecko wykazuje opóźnienie w stosunku do tego, co robią inne dzieci w jego wieku, dziecko to prawdopodobnie zostanie docenione przez zespół opieki nad dzieckiem. Nasz pediatra może to skierować.
Czego jeszcze nie wiadomo na temat zaburzeń ze spektrum autyzmu?
Pomimo wielkich postępów, wciąż istnieje wiele danych, które pozostają nieznane. Czynniki biologiczne, środowiskowe i genetyczne są związane z obecnością tego zaburzenia. Obecnie nie ma ostatecznego testu medycznego diagnozującego ASD. Dzięki kampaniom uświadamiającym prowadzonym przez różne stowarzyszenia i federacje autystyczne, różne mity krążące wokół tego zaburzenia maleją. Jednym z tych mitów jest to, że istnieją metody leczenia, obecnie autyzm jest zaburzeniem na całe życie.
Jak powstaje diagnoza autyzmu? Czy w ostatnich latach poczyniono postępy w tej dziedzinie?
Postępy w autyzmie, dzięki ostatnim i wielokrotnym dochodzeniom, są spektakularne. Poczyniono postępy nie tylko w ustaleniu diagnozy, ale także w zakresie przyczyn zaburzeń i modeli interwencji edukacyjnych
Jest to złożona diagnoza, która wymaga interdyscyplinarnego zespołu złożonego z profesjonalistów z dużym doświadczeniem w tej dziedzinie. Wobec braku dowodów medycznych, które mogłyby to wykazać, musimy polegać na obserwacji i ocenie zachowania. Proces składa się z kilku etapów, procesu zbierania informacji zarówno od rodziny, jak i środowiska, bezpośredniej obserwacji dziecka i stosowania standardowych testów. Po uzyskaniu wyników wszystkich tych danych możemy sformułować diagnozę, po której należy natychmiast opracować pełny plan działania.
W jaki sposób można pomóc dzieciom z zespołem Aspergera w domu? A w szkole?
Szczególne znaczenie ma zapewnienie rodzinie strategii i narzędzi, które pozwolą jej właściwie działać zarówno w domu, jak iw pewnych sytuacjach społecznych. Niektóre podstawowe rekomendacje, które możemy zrealizować są to:
• Ustanowić procedury, które pomogą im kontrolować środowisko i zapobiegać dalszym losom. Pomocne są panele komunikacyjne i programy wizualne.
• Zaczynając od interesów małoletniego, aby wykonywać zadania w sposób, który jest do tego motywowany.
• Unikaj konfrontacji, bądź cierpliwy, ponieważ może to spowodować jeszcze bardziej nieelastyczne zachowanie osoby z Aspergerem.
• Dostosuj język, aby był zrozumiały dla wszystkich. Unikanie literackich postaci i podwójnego znaczenia, które prowadzą do zamieszania.
• Promuj swój udział w zajęciach grupowych w sposób progresywny, bez wywoływania stanów emocjonalnych niepokoju.
W szkole będą to zespoły doradcze, które oceniają, jakiego rodzaju szkoły potrzebuje każde dziecko i zapewniają nauczycielom strategie rozwiązywania ewentualnych konfliktów, które mogą wystąpić w klasie w stosunku do uczniów, którzy prezentują Aspergera.
Jak możemy stwierdzić, kiedy dziecko jest „przenoszone” i kiedy ma zaburzenie nadpobudliwości z deficytem uwagi? Czy można to zrobić w sferze krajowej?
Jakbyśmy mieli silny ból w kolanie, konsultujemy się z traumatologiem, jeśli zauważymy, że dziecko ma trudności, musimy skonsultować się z psychologiem wśród innych specjalistów
Zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi charakteryzuje się nieuwagą, nadpobudliwością i impulsywnością. Kiedy nasze dziecko wykazuje tego rodzaju cechy, które negatywnie wpływają na jego codzienne życie i środowisko, do tego stopnia, że nie wiedzą, jak je kontrolować, wtedy powinniśmy skonsultować się ze specjalistą.
Problemy, które dziecko może mieć w szkole, czy dzieci mogą się chować z dużą pojemnością? Jak odróżnić te dzieci?
Dziecko o wysokich zdolnościach zaprezentuje na pierwszych kursach niektóre umiejętności lepsze lub bardzo lepsze od reszty partnerów, szybko ucząc się, na przykład takich procesów, jak umiejętność czytania i pisania. Jeśli nieletni nie zostaną wykryci na czas, mogą wystąpić przypadki braku motywacji, a tym samym słabych wyników w nauce, które mogą prowadzić do braku samooceny i motywacji do nauki. Wykrywanie tych dzieci powinno odbywać się we wczesnym wieku, aby uniknąć dalszych niepowodzeń szkolnych. Niektóre znaki, które można zaobserwować, to: przedwczesność w dziedzinie psychomotorycznej i językowej, niska tolerancja na frustrację, świetne umiejętności pamięci, preferencje dla gier o charakterze poznawczym, takich jak zagadki lub upodobanie do tematów, które nie są powszechne u dzieci , wśród innych ogólnych cech.
Czy uważasz, że obecny system edukacji ma wystarczające zasoby, aby służyć dzieciom o specjalnych potrzebach? Jakie braki istnieją?
Nie. Myślę, że system edukacji ogólnie wymaga wielkiej reformy, aw szczególności w dziedzinie specjalnych potrzeb szkoły powinny otrzymać znacznie więcej zasobów materialnych i zawodowych. Jeśli chodzi o braki, podkreślając deficyt specjalistów zajmujących się dziećmi, na przykład ten sam nauczyciel słuchu i języka może być dzielony przez kilka ośrodków, dzięki czemu dziecko może otrzymać tylko pół godziny tygodniowego wsparcia, a ponadto w sposób grupowy. Innym faktem, który należy wziąć pod uwagę, jest jakość szkolenia specjalistów pracujących w tym obszarze, potrzebujemy specjalistów dobrze wyposażonych w strategie we wszystkich obszarach, a przede wszystkim w wielkie powołanie do wykonywanej pracy, dlatego też Obecna forma dostępu do tego rodzaju prac uważam za niewłaściwy. Dlatego potrzebujemy reformy od podstaw.
Tutaj wywiad z psychologiem Marina Barber, na co doceniamy Twoją gotowość do udzielenia odpowiedzi na nasze pytania i mamy nadzieję, że rozwiąże to obawy wielu rodziców.
