Najbardziej kochająca i politycznie poprawna strona macierzyństwa, którą dobrze znamy i akceptujemy ją, dzielimy się nią i zakładamy, że jest to nasza własna, ale ... Czy w macierzyństwie jest miejsce na pokutę?
Tak, musi być kiedy Niewiele kobiet żałuje, że zostało matkami.
Nie jest tak publiczna i notoryczna, nie głosi czterech wiatrów, ale są i tak, jak w wielu innych aspektach, To, że nie pasują do mojej postawy, nie oznacza, że nie mają prawa czuć i wyrażać swoich opinii na temat tego, o co prosi ich ciało, prawda?
Kilka miesięcy temu przeprowadzono badanie Izraelski socjolog Orna Donath o tym aspekcie macierzyństwa: żal z powodu bycia matką.
„Żałowanie mothehood: analiza społeczno-polityczna” Kontrowersyjne i kontrowersyjne badanie tego socjologa jest zatytułowane, za które miał zeznania 23 izraelskich kobiet, które nie stały się nirwaną szczęścia, a wręcz przeciwnie.
Doszli do wniosku, że zostali matkami „To największy błąd w ich życiu”. Tak, tępe stwierdzenie, bez wątpienia.
Nie oznacza to, że nie kochasz swoich dzieci
Nie, to nie to samo, co zostało wyjaśnione przez 23 kobiety, które przedstawiają swoją wizję macierzyństwa w tym badaniu. To nie jest kwestia miłości dla waszych dzieci ale raczej to, co koncepcja „bycia matką” reprezentowała w twoim życiu, doświadczenie macierzyństwa.
Być może dla wielu miłość dzieci wynika pośrednio z doświadczenia bycia matką, ale dla innych, z analitycznego punktu widzenia, gdybyśmy mogli rozdzielić oba pojęcia, miłość do dzieci jest bezwarunkowa, a jednak doświadczenie macierzyństwa nie było trudniejszą decyzją i bardziej negatywną rzeczywistością przez całe życie, tak jak rozwijali się do tego czasu.
Presja społeczna, domniemana potrzeba biologiczna, logika systemu gospodarczego i kulturowego, w którym żyjemy, sprawia, że wiele kobiet czuje się mniej lub bardziej subtelnych, zmuszanych do wprowadzenia macierzyństwa w swoje życie, a kiedy już są żyjąc, zdają sobie sprawę, że tak naprawdę nie była to decyzja podjęta przez nich z wolności i pełnego osobistego przekonania.
Badanie przeprowadzone przez izraelską socjolog Ornę Donath zostało opublikowane na początku ubiegłego roku w znanym czasopiśmie University of Chicago, ale wszyscy wiemy, że te tematy są bardzo atrakcyjne dla tysięcy kobiet na całym świecie, więc nie było skomplikowane, że przekroczył granice uniwersytetów za pośrednictwem sieci społecznościowych, a hashtag #reggrettingmotherhood wywołał interesującą debatę w tych samych sieciach społecznościowych od tygodni.
Agora została otwarta dzięki temu badaniu, w którym wiele kobiet wyraziło negatywne odczucia, które spowodowało ich własne macierzyństwo, ale że z powodu niezrozumienia swojego otoczenia lub presji społecznej nie byli w stanie uzewnętrznić. Niektóre negatywne uczucia, których nie można się z nikim podzielić, sprawiły, że poczuli się dziwnie, rzadko, a przede wszystkim bardzo samotnie.
Dla wielu z tych kobiet to badanie i późniejsze kontrowersje oznaczały świat, nadzieję, przemyślenie ich sytuacji i sposobu, w jaki sobie z tym radzą, może nie być ich najlepszym momentem życiowym, ale w chwili, gdy są żyjąc, więc najlepiej dostosować i usunąć, w miarę możliwości, najbardziej słoneczną stronę życia.
Ciśnienie istnieje
@rubenvega_ Uwielbiam cię. I do ciebie @ josejuan35 i Paco nawet ci nie powiem. I do mojego @meriehop z moich miłości, co?
Zdjęcie opublikowane przez bel verdu (@maribelverdu) 16 kwietnia 2016 o 16:52 PDT
Mniej więcej w tym samym czasie, w którym ukazało się wspomniane studio, hiszpańska aktorka Maribel Verdú Jako protagonista przedstawił swój ostatni film „Bez dzieci” komedia, w której wciela się w kobietę, która chce być w życiu wieloma rzeczami, ale nie chce być matką, co zbiega się z żywym podejściem aktorki.
Maribel Verdú zawsze utrzymywała, że macierzyństwo nie było jednym z jej życiowych pragnień, ale dlatego nie jest uważana za osobę „przeciw dzieciom”, a jednak otwarcie przyznaje, że czuje się zmęczona ciągłym pytaniem o to, że nie chce mieć dzieci, jakby to było niezrozumiałe zachowanie kosmity.
Coś, co nie dzieje się z jego kolegami z zawodu, mężczyzn, którzy nie chcieli mieć dzieci i którzy nigdy, nawet przez pomyłkę, nie są pytani o tę decyzję, nigdy nie wchodzą w plany dziennikarzy, którzy przeprowadzają z nimi wywiad, próbując rozwiązać ten problem kategoryczne wątpliwości, że w przypadku kobiet jest nieuniknione.
Tak więc, oczywiste jest, że we wszystkich sferach, w większym lub mniejszym stopniu, presja ta istnieje, a dla niektórych kobiet presja ta prawdopodobnie doprowadziła ich do macierzyństwa, że nie byli tak jednoznaczni, że byli szczęśliwi i że później udowodnił nie, że nie ma nic szczęścia.
