W ciągu ostatnich miesięcy poznaliśmy wspaniałe matki podczas kilku wywiadów. Matki, które otworzyły swoje serca i dzieliły się ze wszystkimi czytelnikami „Babies and More” małymi fragmentami ich życia i macierzyństwa, które nas poruszyły.
Dlatego z okazji Dnia Matki chcemy zrobić kompilacja najpiękniejszych refleksji, które dały nam niektóre z tych mam; wszystkie niezwykłe matki, tak jak każdy z nas, który pokazał nam świat oczami, w wyjątkowy i wyjątkowy sposób.
Irene, matka 10 dzieci
Na początku roku poznaliśmy Irene, „normalną matkę”, która Właśnie urodziłem twoje dziesiąte dziecko. Irene była pod wrażeniem jej siły, bliskości i umiejętności, które ona i jej mąż muszą zorganizować.
Wspólna publikacja Irene (@soyunamadrenormal) w dniu 1 maja 2018 r. O 1:20 PDT
W wywiadzie, który nam udzielił, podzielił się z nami cennymi doświadczeniami z 15 lat swojej matki, a także niektóre szczególnie trudne momenty takich jak przedwczesne narodziny drugiego dziecka i śmierć trzeciego dziecka, Nazaretu, które oznaczało przed i po jej sposobie rozumienia życia i macierzyństwa.
Irene zawsze ma uśmiech na ustach i miłe słowo, a po dzisiejszej rozmowie z nią ratuję wiadomość, którą następnie skierowała do wszystkich mam:
„Wszelkie trudności, z jakimi trzeba się zmierzyć, zostaną pokonane dzięki miłości dziecka, co jest najsilniejszą rzeczą na świecie. Macierzyństwo jest czasem trudne, ale dobre czasy są tak przeważnie cudowne, że nadrabiają wszystko”.Eva, matka bliźniaków dzięki IVF
Eva M.Deiros podeszła do nas z absolutną szczerością do problemu niepłodności, z którym spotkała się w styczniu 2013 r., Kiedy postanowiła zajść w ciążę po raz pierwszy.
Po roku nieudanych prób Eva przeszła sześć cykli z pigułkami owulacyjnymi, trzy cykle z hormonami do wstrzykiwań i zaprogramowanymi związkami, cztery sztuczne zapłodnienia i wreszcie in vitro, dzięki której zaszła w ciążę z bliźniakami.
Rozmowa z Evą pomogła nam poznać siła kobiet, które pomimo przeszkód chcą być matkami, a dzięki ich świadectwu i doświadczeniu byliśmy w stanie zanurzyć się w ich skórę i zrozumieć trochę więcej wszystkiego, co żyją. Ale pomimo trudności ścieżka niepłodności przyniosła Ewie wielkie radości, piękne przyjaźnie i możliwość pomagania innym matkom dzięki ich książkom.
Z wywiadu, który przeprowadziłem z Evą, wyciągam następujące zdanie, które doskonale podsumowuje, co to znaczy chcieć być matką i nie być w stanie:
„Najgorsze w przechodzeniu przez tak wiele zabiegów nie są nakłucia w brzuch, kontrola medyczna czy sala operacyjna. Najgorsze w przejściu przez niepłodność jest poczucie matki i brak dziecka”.Montse, Rosa i Elena, trzy samotne matki
Zaledwie kilka tygodni temu poznaliśmy historie Rosy, Eleny i Montse, trzy samotne matki (dwóch z nich z wyboru), którzy dzielili z nami fragmenty swojego codziennego życia z samotnym rodzicielstwem swoich dzieci.
Wspólna publikacja Eleny López (@ mama.soltera) 13 kwietnia 2018 o 12:55 PDT
Z jego słów i refleksji wziąłem wspaniałe lekcje, ale pozostaję z iluzją, siłą i odwagą Rosy i Eleny dla spełnij swoje marzenie o byciu samotną matką, pomimo opinii i pomysłów, które ogólnie panują w społeczeństwie.
„Jestem odważny, ponieważ mogłem mieć marzenie i walczyć o nie, walczyć o jego realizację, niezależnie od tego, co myślą inni” - powiedziała nam Rosa.Z drugiej strony historia Montsego bardzo różni się od poprzednich, ponieważ bycie samotną matką nie było czymś, co wchodziło w twoje plany kiedy zaszła w ciążę ze swoim synem Lucasem. Kiedy więc jego partner postanowił zignorować oczekiwane dziecko, Montse musiała zmierzyć się z tą trudną rzeczywistością, dlatego chciał się z nami nią podzielić z wielką szczerością i odwagą.
Ale oprócz tego, że szeroko otworzyła swoje serce, ta dzielna mama również poświęciła trochę słowa zachęty dla wszystkich samotnych matek którzy są w twojej sytuacji; Piękne odbicie, które dzisiaj chcieliśmy ponownie uratować:
„Jesteś silny, piękny, inteligentny i bardzo zdolny do samodzielnego wychowywania dziecka. Jeśli pewnego dnia zechcesz, możesz ponownie znaleźć partnera, chociaż ważne jest, aby wiedzieć, że nie potrzebujesz nikogo, kto by wychowywał twoje dziecko. Tylko twój syn on cię potrzebuje, a ty masz się dobrze ”Ana, matka dziecka z rzadką chorobą
Kiedy jesteś matką i spotykasz inną kobietę, która codziennie walcz o jego chorego syna, twoje serce rozpada się na tysiące kawałków i chcesz tylko móc zrobić coś, co pomoże odbudować twoją duszę.
Tak właśnie czułem się podczas wywiadu z Aną, matką trzyletniego chłopca z rzadką chorobą zwaną zespołem Legga-Calvé-Perthesa. Chociaż jest to choroba o dobrych prognozach, psychiczne zużycie rodziców jest bardzo duże, a Ana codziennie stara się zapewnić swojemu synowi najlepszą jakość życia i zapewnić im dobre samopoczucie.
Z jego wywiadu zostałem siła jego słówi ponownie podkreślam to zdanie pełne nadziei na lepszą przyszłość, które kiedyś mnie poruszyło:
„Mój syn nie może mieć normalnego życia. Jego ograniczenia są nasze, chociaż staramy się, aby żył jak najlepiej. Nie może dzisiaj biegać, ale wiem, że jutro będzie mógł latać”Monica, matka dziecka, które zmarło przy urodzeniu
Jednym z wywiadów, który najbardziej mnie wyróżniał, był bez wątpienia wywiad Moniki; matka, która od trzech lat walczy o poranne wstawanie i przezwyciężyć ogromny smutek, który ogarnął jego duszę w 2015 roku, po tym, jak stracił swoją małą Chloe z powodu zaniedbania podczas porodu.
Jego bolesna i okrutna historia jest jednak historia nadziei, wspomnień i życia. Historia, o której Monica nie chce zapomnieć, i którą podzieliła się z nami z wielką wrażliwością i pogodą ducha.
Monica chce, by historia Chloe dotknęła sumienia i od tego czasu stara się podnieść świadomość na temat Humanizacja i szacunek dla kobiet podczas poroduoraz za zapewnienie widoczności pojedynku okołoporodowego. Zostało to stwierdzone w emocjonalnie naładowanym wywiadzie:
„Nigdy nie było mi trudno uzewnętrznić mój ból i rozmawiałem bez tabu z tym, który mnie zapytał. Dobrze jest normalnie traktować proces żałoby i nie wypełniać ciszy pustymi, a nawet szkodliwymi słowami”.Cris, matka wcześniaka
Z okazji Światowego Dnia Przedwczesnego, który świętowaliśmy 17 listopada, chcieliśmy przedstawia prawdziwą historię wcześniaka i jego matki. I tak spotkaliśmy Andrésa i Crisa w poruszającym wywiadzie, w którym wszyscy zaniemówiliśmy.
Andrés urodził się w 29. tygodniu ciąży, po ciężkim i bolesnym porodzie, który został przyspieszony z powodu ogromnego smutku, który zalał serce Crisa, który tylko miesiąc wcześniej nagle straciła męża.
Dokładna znajomość historii wcześniaków znać historię walki, niepewności, wielkich radości z powodu małych postępów, a przede wszystkim podziwu. Ale historia Crisa jest także historią o przytłaczającej sile, nadziei i ogromnej mocy, jaką ma miłość.
„Wiem, że mój syn przybył na świat przed czasem, aby uratować mi życie. Nie wiem, co by się ze mną stało bez niego”Fanny, matka tancerki dziecięcej
Kolejny piękny wywiad, który chciałbym zapamiętać ponownie w dniu takim jak dzisiaj, to Fanny, matka chłopca tancerza zwany Diego.
The otwartość jego słów poruszyła wielu czytelników, który nie wahał się oklaskiwać odważnego gestu matki, która od dawna walczyła ze swoim synem, by przełamać mentalne uprzedzenia, które wciąż panują w społeczeństwie.
Diego gra balet od wieku sześciu lat, ale jego hobby to nie tylko w tamtym czasie nie była rozumiana przez znaczną część jego rodziny, ale doprowadziło go to do dokuczania przez niektórych kolegów ze szkoły.
Dzisiaj Diego jest dzieckiem poświęconym baletowi i Fanny dumna matka, która robi wszystko, by spełnić marzenie syna. Z tego wywiadu powstały wielkie refleksje od tej matki, ale pozostało mi to motywujące przesłanie, które moim zdaniem wszyscy rodzice powinni zastosować w wychowaniu naszych dzieci:
„To, co każde dziecko musi wiedzieć, to to, że jego rodzice zawsze będą go wspierać w tym, czym chce być lub co zrobi, jeśli to sprawi, że będzie szczęśliwy. Jeśli zapytasz Diego, jak wygląda w przyszłości, powie ci, że w Londynie tańczy Jezioro Łabędzie w Royal Ballet. A kim jestem, by zawetować jego marzenie?
