Będąc ojcem w Ameryce Środkowej

Badanie przeprowadzone przez Komisję Studiów Ekonomicznych dla Ameryki Łacińskiej (ECLAC) i Funduszu Ludnościowego Narodów Zjednoczonych (UNFPA) przeprowadzone w czterech krajach Ameryki Środkowej wykazało przewagę tradycyjnej wizji realizacji ojcostwo. Dochodzenie wykazało jednak znaczny spadek tradycyjnej roli ojca. Niniejsze badanie analizuje z podejścia społeczno-kulturowego idee lub reprezentacje sprawowania ojcostwa w czterech krajach Ameryki Środkowej: Kostaryce, Salvadorze, Hondurasie i Nikaragui.

W badaniu uwzględniono czynniki: religię, miejsce zamieszkania, pochodzenie etniczne, pozycję społeczną i wykształcenie respondentów.

Zidentyfikowano trzy formy ojcostwa: tradycyjne ojcostwo, w którym ojciec jest na szczycie jednostki rodzinnej. Jej rola polega na zapewnianiu dyscypliny i władzy, w których kobiety odgrywają rolę bierną.

Ta koncepcja ojcostwa jest nadal aktualna we wszystkich czterech krajach (50,67%). Jednak spada w obliczu współczesnego ojcostwa; który jest wykonywany z równości ról i wynosił 39%.

Ostatni sposób na bycie rodzicem polega na przejściu obu.

Badania pokazują, że na niższym poziomie edukacji, wyższej tradycyjnej pozycji i wyższym poziomie edukacji, nowoczesna wizja. Wśród respondentów wyróżniają się również relacje między miastem a wsią. gdzie odpowiednio dominują koncepcje tradycyjnego i nowoczesnego ojcostwa.

Kolejnym ważnym faktem jest wiek. U mężczyzn po 50. roku życia ojcostwo jest tradycyjne, podczas gdy u respondentów w wieku 20–49 lat jest ono nowoczesne.

W konkluzjach podkreślono znaczenie zmiany podejścia do myślenia, w którym zakłada się integralne i zaangażowane społecznie ojcostwo, które umożliwia równość płci.

Wideo: Rozmowy o książce: Arystokrata ducha. Życie i dziedzictwo błogosławionego ojca Klemensa Szeptyckiego (Może 2024).