Około dwóch lat zaczyna się nowy etap dla naszego syna. Po usłyszeniu magicznego słowa kilka razy z naszych ust, to on jest teraz Zawsze mówi „nie”.
Jest to bardzo ważny etap w rozwoju dziecka, poprzez zaprzeczenie robi pierwszy krok w kierunku identyfikacji, zdając sobie sprawę, że może interweniować w wydarzeniach, po prostu mówiąc „nie”. Ponadto, poprzez ciągłe „nie”, testuje swoją moc i to, jak daleko może się posunąć, odkrywając granice rodziców.
Jak powinniśmy działać? Najważniejsze, aby uzbroić się w cierpliwość i spróbować ustanowić zasady, które musisz znać i szanować, nie stając się surowymi do tego stopnia, aby zapobiec ich rozwojowi jako niezależnej istoty. Jeśli nie chce założyć butów, aby wyjść, czesać włosy, jeść coś, co zawsze lubił itp. musimy przyjąć pogodną postawę i sprawić, by zrozumiał, że chociaż mówi „nie”, musi to zrobić. Musimy poradzić sobie z sytuacją stanowczo, nigdy nerwowo lub w planie wyzwania. Taktyka, która może być przydatna, polega na odwróceniu uwagi, w ten sposób zapomnisz i skończysz robiąc to, co minutę przed odmową. Chociaż jeśli twój sprzeciw nie przeszkadza w rozwoju codziennych czynności, być może pozytywne będzie pozwolenie, by kiedyś osiągnęło swój cel.
Ten etap trwa ponad trzy lata, więc musimy poświęcić całą naszą uwagę i pomóc ci poczuć się autonomicznym i bezpiecznym oraz zdawać sobie sprawę, że istnieją zasady i że sama wolność nie jest ważniejsza niż wolność innych.
