Kilka miesięcy temu poświęciliśmy się pomocy Ruth - mojej najmłodszej córce - w opuszczeniu pieluch. Wierzymy, że jesteście gotowi zrobić ten wielki krok i zmierzyć się z wyzwaniem zrozumienia tego, o co prosi wasze małe ciało.
Komentując, że ma on 3 lata, otrzymaliśmy krytykę dotyczącą jego wieku: że jest za duży, że powinniśmy zacząć wcześniej, że lato to najlepszy czas. Zacząłem myśleć o tym, co dzieje się z dorosłymi, którzy tak bardzo spieszą się, aby osiągnąć osiągnięcia u naszych dzieci.
Wzrost, przechodzenie przez etapy pokonywania przeszkód, oznacza rezygnację z pewnych satysfakcji. Te zmiany nie następują z dnia na dzień: musimy bądź bardzo cierpliwy i czekaj, aż powie nam, kiedy jest godzina i jaką ścieżkę powinniśmy obrać.
Kontrolując zwieracze, wychodząc ze smoczka lub wymieniając butelkę na filiżankę lub filiżankę, nasze maleństwa stają w obliczu rozwoju, który byłby świetny do zrobienia z naszą pomocą, ponieważ będziemy wiedzieć, jak zapewnić szacunek i zrozumienie tak długo, jak to zajmie .
Pożegnanie z niektórymi elementami lub sytuacjami, które towarzyszyły im w pierwszej fazie życia, nie powinno być traumatyczne, ale zwykłe pożegnanie, być może bolesne, ale wskazujące na osiągnięcie wspaniałej autonomii.
