W pierwszych wiekach nowożytnych Hipokrates zainaugurował użycie kleszcze położnicze móc wydobyć dziecko własnymi rękami, ale dopiero w 1580 r. zostaną ustanowione fundamenty współczesnych kleszczy. Chociaż istnieją inne badania, które wskazują, że został wynaleziony w Anglii około 1600 roku. To urządzenie o kształcie podobnym do podwójnej łyżki w kształcie litery X było bardzo kontrowersyjne w ciągu ostatnich dziesięcioleci i słusznie.
Z jednej strony obrońcy tego aparatu twierdzą, że dzięki niemu ocalono tysiące istnień ludzkich, ale musimy wziąć pod uwagę, że naprawdę istnieje szereg niedogodności w jego użyciu, takich jak łzy pochwy, tworzenie się przetok lub oddzielenie spojenia itp.
Ale musimy pamiętać, że istnieje nie tylko ryzyko dla matki, ale także dla dziecka. Używanie kleszczy może zbyt mocno uciskać nerwy twarzy, powodując paraliż twarzy u dziecka, w najpoważniejszych przypadkach. W mniej poważnym przypadku dziecko może mieć siniaki i ślady na twarzy, chociaż znikają za kilka dni. Kleszcze były używane od dawna jako narzędzie w fazie wydalenia, w przypadku cierpienia płodu lub zbyt długiego wydalenia. Pozwala uchwycić i obrócić głowę dziecka, aby wyszła prawidłowo, pomagając ci ostrożnie, a przynajmniej tak się uważa.
Niektóre z powodów, dla których stosuje się kleszcze, wynikają z faktu, że dziecko nie przechodzi przez kanał rodny i matka nie może już pchać, może to być również spowodowane złym umieszczeniem. Specjalista, który wykonuje tę technikę, musi być doskonale przeszkolony w jej stosowaniu, a jeśli nie działa, stosuje się cesarskie cięcie.
Dziś wydaje się, że korzystanie z tego narzędzia przez niektórych specjalistów jest wykluczone, podczas gdy inni nalegają, aby jego użycie odbywało się z pełną gwarancją bezpieczeństwa. Istnieje wiele badań, które potwierdzają słowa tego, kto jest przeciw i za.
