Zasadniczo zęby dziecka muszą spaść same, ponieważ nacisk wywierany przez nowy ząb powoduje upadek zęba mlecznego. Kiedy ząb jest praktycznie luźny, zaraz upada, a nawet przeszkadza dziecku jeść lub mówić poprawnie, wtedy można go łatwo usunąć tylko ręcznie.
Od szóstego roku życia zęby dziecka zaczynają opadać, zaczynając od środkowych dolnych siekaczy i tak dalej, aż do 12 lat, aż do renowacji wszystkich zębów. Chociaż istnieją przypadki, w których można rozpocząć przedwcześnie, po 4 latach lub wręcz przeciwnie, po 8 latach. Od momentu, gdy ząb zacznie się poruszać, aż do całkowitego oderwania, może upłynąć kilka miesięcy. Techniki stosowane w przeszłości przez popularną wiedzę na temat typowego sznurka zwykle nie są odpowiednie, ponieważ ząb nadal może być dość zakotwiczony i może zaszkodzić dziecku, a nawet spowodować ranę, która może zostać zainfekowana. Oprócz terroru, jaki można podać dziecku przed taką ceremonią. Lepiej jest, gdy gdy jest dobrze luźny, to dziecko go usuwa, ponieważ poczuje, czy nadal boli, czy nie.
Zasadniczo to dentysta musi ocenić, czy go wydobyć, czy pozwolić, aby postępował zgodnie z naturą. Większość zębów mlecznych, nawet do 99%, zwykle upada samotnie, pozostały jeden procent to te zęby mleczne, które, nawet jeśli nowy nie wypadnie, wtedy należy udać się do dentysty.
Wtedy pojawi się nasza mała mysz Perez, która wymieni ząb na jakiś mały prezent, ta tradycja ma bardzo logiczne podstawy, jest to uspokojenie ewentualnego urazu lub bólu, który może prowadzić do utraty zęba dziecku.
