Od dwóch do pięciu procent dzieci cierpi na zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD), według Hiszpańskiej Federacji Stowarzyszeń ds. Pomocy w Nadpobudliwości Deficytowej (FEAADAH), zaburzeniu (nie chorobie), które nie ma rozwiązania, chociaż prawdą jest, że objawy z czasem ustępują.
Ale podczas dorastania dziecko nie mieści się w klasie i często cierpi z powodu negatywnych konsekwencji stereotypów nauczycieli i kolegów z klasy, którzy kwalifikują go jako „dziecko w konflikcie”, co powoduje jego opóźnienie akademickie i społeczne. Jednak szkoły z odpowiednią metodologią dla tych małych „różnych” pokazują, że za pomocą środków dostosowanych do ich potrzeb mogą cieszyć się udanym życiem szkolnym.
Elena Montaña Ruíz, odpowiedzialna za Wydział Orientacji Szkoły Ideo, mówi nam, z czego się składa.
Znormalizowana szkoła zaangażowana w integrację
Według Eleny Montaña kluczem do sukcesu w pracy z dziećmi z ADHD jest „dostosuj ośrodek do dziecka, a nie do systemu edukacji”, system, który zapewnia przynosi korzyści całej społeczności edukacyjnej, nie tylko dla uczniów z trudnościami.
Wygląda na to, że jego system działa, ponieważ jest to jedna z niewielu szkół w Hiszpanii specjalizujących się w tego rodzaju zaburzeniach, do których uczęszczają rodzice z już zdiagnozowanymi dziećmi. „Dzieci z mniej widocznymi problemami, takimi jak dysleksja lub ADHD, nie czują się napiętnowane w naszych klasach, ponieważ pracujemy bardzo wcześnie, aby nie były skierowane palcem”on wskazuje.
Ponieważ Ideo School, według szefa Guidance Department, jest znormalizowaną szkołą, w której „Włączamy ucznia, który przedstawia trudności i dostosowujemy system do dziecka za pomocą bardzo prostych strategii”:
U niemowląt i innych Jak dowiedzieć się, czy moje dziecko ma ADHD: objawy, testy, jak postępować, jak uniknąć fałszywej diagnozyStrategie pomocy dzieciom z ADHD
1. Programowanie klas. Nauczyciel rozpoczyna sesję od napisania na tablicy wytycznych dotyczących sesji, treści, godzin itp. Jest korzystny dla dziecka z nadpobudliwością, ale także dla reszty partnerów. Ponieważ dziecko z TDHA musi postawić zadania na pierwszym miejscu, wiedz, co się wydarzy (treść, kompetencje, bój się, co zostanie potraktowane ...).
2. Mieć zegar w klasie. W ten sposób każdy nauczyciel może dostosować czas do rozwoju klasy: kierować, co zrobi w każdej godzinie. Jeśli wiedzą, co dzieje się w każdej chwili i kiedy jest na przykład czas przerwy lub pójścia na posiłek, koncentrują się na tym, co mówi nauczyciel.
3. Użyj agendy. Pomaga im pisać, jakie materiały i jakie zadania powinni podjąć następnego dnia. W Ideo nazywają to „podróżnym notatnikiem”, ponieważ starają się nie mieć formatu agendy, a jest to system komunikacji między rodzicami, nauczycielami i uczniami. Pomóż rodzicom pilnować dziecka, wiedzieć, co muszą zrobić.
4. Współpraca. Jest to bardzo dobre dla uczniów z deficytem uwagi, ponieważ ich koledzy z grupy wzmacniają ich i przekierowują, gdy nie mają pojęcia. Dla dzieci z trudnościami w zakresie zdolności lub braku nawyku przydzielimy najbardziej przyjemne treści i zajęcia oraz zaangażujemy je w korzystanie z różnych zasobów.
5. Spójrz mu w oczy. W ten sposób nauczyciele muszą upewnić się, że zrozumieli zadanie, które muszą wykonać. Po lekcji podchodzą do dziecka i wpatrują się w jego oczy, pytają, czy wie, co musi zrobić.
6. Wzmocnienia wizualne. Wystawiaj w klasie, biorąc pod uwagę wszystko, tygodniowy harmonogram i, co godzinę, rysunki lub piktogramy odzwierciedlające to, z czego składa się każde działanie, dopóki się do niego nie przyzwyczaisz. Trudno im się skupić na czasie, więc jeśli przewidujemy, co się stanie, pomagamy im. Przykład: umieść naklejkę domu na ostatniej czynności, abyś wiedział, że kiedy ten czas nadejdzie (możesz spojrzeć na zegar), kończysz zajęcia i wracasz do domu.
7. Daj mu trochę odpowiedzialności. Dziecko z ADHD zwykle ma niską samoocenę, ponieważ zawsze było wskazane jako nieświadome i ma wpływ na niepowodzenie szkolne i absencję. Dlatego, gdy mu ufasz, zachęca się go, ponieważ widzi, że może i idzie na szczęśliwszą klasę i chce robić różne rzeczy.
Możemy zachęcić cię pozytywnymi wzmocnieniami tego typu: „Praca jest prosta i jestem pewien, że zrobisz to dobrze”.
8. Praca dla projektów. W przypadku tych dzieci tradycyjna edukacja nie działa: studiować dwa przedmioty na pamięć. Są bardzo wrażliwe emocjonalnie, więc jeśli zostaną ocenione w ten sposób, sfrustrują się i ostatecznie upadną.
Dlatego lepiej sprawdzają się w projektach i są dla nich oceniani. Są też testy pisemne, ale liczą się mniej, nie są całą oceną. Jest to dobra praktyka dla wszystkich studentów (nawet po przybyciu na uniwersytet), ponieważ przyzwyczajają się do obrony swoich pomysłów, do pracy w zespole.
Ważne jest, aby zrozumieć, że proces i podejście do egzaminu są cenione, że wszystko się liczy.
9. Organizuj koncepcje czasoprzestrzenne. Mają problemy z ich zrozumieniem, więc musisz poinformować ich, kiedy jest ranek lub popołudnie, co robisz przed jedzeniem i po ...
Przydatne może być ustalenie kalendarza pracy z celami do osiągnięcia w określonym czasie (terminy). Zostanie dostarczony do każdej grupy, dając margines elastyczności.
10. Multidyscyplinarny plan koegzystencji. Zespół doradczy składa się z ośmiu osób i mamy cotygodniowe spotkania w celu omówienia konkretnych sytuacji. Jesteśmy zaangażowani w szkolny plan koegzystencji od niemowlęcia do matury, przy wspólnym udziale rodziców, nauczycieli i uczniów. Ponadto przywiązujemy dużą wagę do działań, fundamentalnych dla zrozumienia różnic między dziećmi.
Więcej technik motywujących
W ten sam sposób poruszają się zalecenia dla klasy CADAH Foundation „w celu generowania mentalności wzrostu, aby przekonali ich, że ich umiejętności i kompetencje są ulepszane na podstawie szkolenia i wysiłku”, a tym samym zmniejszyć wahania uwagi. Dodają do poprzednich strategii:
11. Niech to zrozumie praca to wysiłek i że będziesz musiał ciężko pracować, aby zrobić to dobrze, chociaż musisz dać ci możliwość wyboru między kilkoma czynnościami roboczymi i różnorodnymi narzędziami wyszukiwania informacji, wprowadzając na przykład nowe technologie.
12. Przewiduj możliwe wzmocnienia: „prace zostaną pokazane na tablicy, zostaną one omówione na innych zajęciach ...” oraz jak przydatne są w codziennym życiu.
13. Rozpocznij temat od zapytania na temat wiedzy, którą studenci mają w związku z przedmiotem.
Co to jest ADHD?
„Zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi jest zaburzeniem funkcji wykonawczych, wydajności, braku uczenia się” (Barkley 2005).
Jest to określone przez Stowarzyszenie Osób Dotkniętych ADHD w Madrycie (ANSDHA). Wyjaśnij to „Dotknięte są osoby z prawdziwymi trudnościami w pracy z tym, co wiedzą lub wcześniej nauczyły się tego, co znajduje odzwierciedlenie w demonstracji wiedzy zdobytej podczas przeprowadzania testu”.
Wskazuje na główne trudności:
Utrata zdolności uwagi przed złożonym i długim zadaniem, które ma trudności z organizowaniem, organizowaniem i planowaniem informacji.
Kilka umiejętności językowych narracji pisanej.
Popełniają błędy podczas egzaminów podczas identyfikowania odpowiednich pomysłów i wyrażania ich w uporządkowany sposób. Dyskurs jest kiepski, niezorganizowany, wolny od ważnych aspektów i bez istotnej ingerencji.
Impulsywność Powoduje wytrącanie odpowiedzi, poświęcając mało czasu na ważne aspekty i zbyt wiele szczegółów.
U niemowląt i innych Wysokie zdolności intelektualne i ADHD: dlaczego obie diagnozy czasami się mylą?Ze względu na jego niejednorodny charakter ważne jest, aby skonsultować się z wykwalifikowanym specjalistą w celu przeprowadzenia diagnozy (psychiatra dziecięcy i młodzieżowy lub dorosły, neurochirurg, neurolog lub pediatra), który ma duże doświadczenie w diagnozowaniu.
Fundacja Cadah wskazuje, że większość przypadków odkryto na początku szkoły podstawowej „Gdy rosną wymagania społeczne i akademickie, wymagana jest większa uwaga i kontrola nad sobą, co powoduje większe trudności i wyraźniejsze objawy”.
Rozbieżne opinie: to nie jest choroba
ADHD wpływa na uwagę chłopca i dziewczynki, która nie jest w stanie wykonywać pewnych rutyn i jest opisywana jako niecierpliwa, nieodpowiednia, niespokojna, chcąca coś zrobić, gdy nie dotyka ...
Oto jak Elena Montaña opisuje etykiety, które wiszą dzieci z deficytem uwagi, i wskazuje:
„Każde dziecko jest światem i nie musisz popadać w uogólnienie, nawet jeśli łatwo to zrobić”.
