Moja trzy i pół letnia dziewczynka jest na pełnym etapie nocne lęki. Kiedy dziecko cierpi, nagle budzi się w nocy płacząc, ponieważ miał koszmar.
W przeciwieństwie do nocnych strachów, w których dziecko nie budzi się całkowicie, w koszmarach budzi się przestraszone i pamięta, że miał zły sen.
Te epizody są bardzo częste u dzieci, w rzeczywistości odczuwanie strachu nie jest złe, ponieważ jest to również część nauki, która pomaga im ewoluować i lepiej radzić sobie w sytuacjach jutrzejszych.
Poprzez marzenia kierujemy codziennymi doświadczeniami i wytwarzanymi przez nie emocjami. U dzieci na pełnym etapie, w których potwory i przerażające postacie spędzają dużo czasu na myślach, to normalne, że ożywają je w snach. Czasami obawy są motywowane sytuacjami, które ich niepokoją, takimi jak przeprowadzka, separacja od rodziców, zmiana szkoły itp.
Co mogą zrobić rodzice, aby pomóc im pokonać lęki? Oczywiste jest, że nie możemy kontrolować ich snów, więc jest nieuniknione, że cierpią. Ale możemy wziąć pod uwagę pewne rutyny, aby sprawić, aby dziecko miało jak najbardziej przyjemny sen.
Możemy na przykład:
● Wyznacz ochronnego misia, aby zajął się nim w nocy.
● Stwórz wymyśloną postać, taką jak dobra wróżka, która przychodzi nocą i zabiera potwory.
● Nie straszyć ich mężczyzną w torbie, czarną ręką, złą wiedźmą lub takimi głupotami. Pomóż mu odróżnić fikcję od rzeczywistości.
● Pokaż, jak przerażające mogą być potwory, opowiadając im historie o dobrych potworach lub na przykład poprzez filmy takie jak Potwory, które moim zdaniem są sukcesem w rozwiązywaniu problemu lęków u dzieci.
● Wpływa również na porę snu: tworzy relaksującą i przytulną atmosferę przy muzyce i słabym świetle.
● Możesz zostawić trochę światła, jeśli dziecko obudzi się w nocy.
● Zapobiega oglądaniu filmów z gwałtownymi scenami przed snem. Zamiast tego przeczytaj mu piękną historię.
● Porozmawiaj o złym śnie następnego ranka i wyjaśnij, że nie ma powodu do obaw, że potwory nie istnieją, a mama i tata są tam, aby się nim zająć.
Pomimo wszelkich środków ostrożności, pewnej nocy dziecko obudzi się ze strachu. Nie zminimalizuj swoich uczuć, mówiąc takie rzeczy, jak „nieprawda” lub „nie bądź głupi”, ponieważ odczuwają strach, a strach jest ważny i potrzebują rodziców, którzy się nimi zajmą i uspokoją.
Nie odważnieją ich nie pocieszyć. Nie mówię też o nadmiernej ochronie, ponieważ złe rzeczy w życiu zawsze tam będą, chociaż nie bylibyśmy w stanie zapobiec cierpieniu naszych dzieci. Ale ważne jest, aby pokazać im, że jesteśmy tam, aby im towarzyszyć, dopóki nie przeminą.
