Temat snu i płaczu dzieci jest bardzo delikatny i wiele z nich krążyło fałszywe i szkodliwe pojęcia. Przeczytałem i zastosowałem (to znaczy, szanuję i towarzyszę mojemu synowi) książkę Rosy Jové „Sen bez łez”, która wyjaśnia, czego możemy się spodziewać, a czego nie możemy oczekiwać od naszych dzieci. Polecam to.
Teraz prezentuję ten autorstwa Sheili Kitzinger, słynnej antropolog społecznej i najpopularniejszej pisarki na świecie w ciąży i porodzie. Ma ponad 23 książki. Tutaj prezentujemy „Urodzony w domu”.
Jak odkryłem na blogu o macierzyństwie i karmieniu piersią pełnym wrażliwości, słodyczy i instynktownej mądrości, ośmielam się opublikować go tutaj, ponieważ wykluczam, że jest behawioralny i pozwala dziecku płakać bez komfortu osoby dorosłej, przytulenia lub opiekunki do dziecka . Istnieją setki naukowych i etycznych powodów przeciwko tym systemom.
W rzeczywistości pierwszy rozdział tej książki to: „Dziecko nie jest moim wrogiem„Zaczęliśmy od właściwego toru.
Prolog pochodzi od płodnego psychologa, pedagoga i hiszpańskiego pisarza Bernabé Tierno, wydawcą jest Salvat, a cena wynosi około 20 euro.
Oto fragment książki, który pozwala nam lepiej ją ocenić:
„Inną ważną różnicą między społeczeństwami uprzemysłowionymi a tradycyjnymi jest to, że niezależność że dorośli muszą wykazać w naszej kulturze, że są także narzucani dzieciom od najmłodszych lat, nawet ponieważ są niemowlętami.
Jeśli kobieta karmi dziecko za każdym razem, gdy chce karmić piersią, jeśli dziecko śpi z nią w łóżku lub kontynuuje karmienie piersią po dziewięciu miesiącach, może ją skrytykować za „rób, co chce dziecko„i ostrzegają go, że hoduje wrony. Mówią mu, że nigdy nie będzie w stanie wyciągnąć dziecka z łóżka, że dziecko będzie„ utknęło i bało się ”, a jeśli będzie chłopcem, będzie„ wisiał na spódnicach jego matka ”, co oznacza, że będzie zniewieściały i niezdolny do utrzymywania związków heteroseksualnych.
W naszej kulturze duży nacisk kładziony jest na zaszczepienie niezależności u naszych dzieci. Uważany jest za moralną odpowiedzialność. Spanie przez całą noc, jedzenie ciał stałych, nauka chodzenia do łazienki to nie tylko rzeczy dla wygody rodziców, ale oznaki tego rozwoju w kierunku niezależności społecznej; To kamień milowy na drodze.
Jest to dokładnie odwrotność relacji między chłopką matką i jej synem, do której dostosowuje się w szal lub ponczo, albo przywiązuje go do skóry. Być może nie powinniśmy być zaskoczeni, gdy niemowlęta protestują, ponieważ są one oddzielone siłą uspokajającego zapachu, stanowczości, miękkości i bezpieczeństwa ciała matki, dźwięku jej głosu i rytmu bicia serca matki.
Kobiety również tęsknią za czymś w naszej kulturze… "
