Urodzony przez cesarskie cięcie? Jest to książka, o której rozmawialiśmy w Babies i jeszcze dwa lata temu. Jest to książka, która stara się być pomocą, ponieważ podtytuł „Unikaj niepotrzebnych cesarskich cięć i żyj z szacunkiem cesarskich cięć”.
Teraz ta książka została wydana w Argentynie przez wydania Norma i jest dostępne w księgarniach od lipca. Świetna wiadomość, biorąc pod uwagę, że wiele krajów Ameryki Łacińskiej ma poważne problemy z uzyskaniem kopii książek polecanych online, wiele z nich opublikowanych przez hiszpańskich autorów.
Przeczytałem (moje dziecko urodziło się przez cesarskie cięcie) i wydaje mi się, że prawda bardzo polecana książka Dowiedzieć się nieco więcej o interwencji, która występuje często, ale nie zawsze jest pożądana i pozostawia słodko-gorzki smak wielu matkom, ponieważ jest to poród, o którym nie marzyli. Z góry zostawiam trzy akapity wprowadzenia książki za zgodą (współ) autora Ibone Olzy:
Dorastaliśmy, uczyliśmy się, żyjemy i za chwilę kochamy. Chcemy syna, a może nie. Zajdziemy w ciążę. Byliśmy zaskoczeni Przybraliśmy na wadze, zaokrągliliśmy się, nasze ciało było rozproszone ... i znów śniliśmy. Marzymy o porodzie. Poród rodzić z miłością, rodzić szybko, kucając lub leżąc, w domu lub w szpitalu, z mężem lub siostrą, krzycząc lub w ciszy, w świetle reflektorów lub w mroku świec. Wycie z bólu lub znieczulony. Ze strachem lub ze śmiechu. Wszyscy marzymy o porodzie, z tysiącem różnych narodzin, ale zawsze z uściskiem na końcu, z dzieckiem, które płacze i jest naszym synem, z naszymi łzami, aby zobaczyć jego twarz i w końcu go powąchać. Jednak prawie nikt z nas nie wyobrażał sobie, że jej syn urodzi się przez cesarskie cięcie. Kobiety zwykle nie mają wątpliwości co do naszej zdolności do porodu. Możemy obawiać się bólu podczas porodu lub czegoś złego dzieje się z dzieckiem, ale niewielu zdaje się wyobrażać sobie, że twoje dziecko nie będzie w stanie wyjść przez pochwę i zamiast tego będziesz musiał przejść przez jelita. Nie wyobrażaliśmy sobie, że będzie to sekcja C. Nigdy nie marzymy o tym, aby obudzić się samotnie w sali operacyjnej i marznąć. Z pustym i wszytym jelitem, oszołomiony bólem lub środkami uspokajającymi, czeka na pielęgniarkę, która może się zbliżyć, aby mogła zapytać: co z moim synem? A moja córka Gdzie to jest Jak było wszystko Próbując wyjść ze snu bez obrazów znieczulenia, próbując nie spaść z powrotem w nie. Gdzie to jest A mój mąż Kiedy mogę je zobaczyć? Czy mogę pić wodę? A w nieopisanej ranie, ślepym, tępym bólu nie wiemy, gdzie to jest ani co to jest. Ból, którego nie rozpoznajemy, którego nigdy wcześniej nie doświadczyliśmy. To będzie rana. To jest rana. Rana emocjonalna
