Tam dzieci, które odrzucają tatę w pewnym momencie swojego rozwoju, zwłaszcza gdy obecna jest matka. Nie chodzi o to, że nie chcą tego lub że nie są w stanie spędzać wspaniałych chwil z ojcem, ale zdarzają się przypadki, w których będąc obojgiem rodziców, dziecko rozdziela ojca, nie chce się do niego zbliżać i pozostaje w rozpaczy do mamy
Rodziny żyją na tym etapie z zakłopotaniem i udręką. Ojciec czuje się odizolowany i może zareagować na złość, biorąc pod uwagę, że dziecko jest zbyt przywiązane i że matka go nadmiernie chroni.
Kobieta czuje się podzielona na dwie części, z jednej strony odczuwa potrzebę odpowiedzi na intensywną potrzebę wyrażoną przez dziecko, ale z drugiej strony jej nie rozumie, jest emocjonalnie przytłoczona i żałuje swojego partnera. Jeśli ojciec rozgniewa się na dziecko lub na nią, kobieta może czuć się winna i zmuszać dziecko do oddalenia się od niej, co zwykle nie ma dobrych konsekwencji dla nikogo.
Ten etap to najbardziej etap rozwoju psychiki dziecięcej. Nie należy tego postrzegać jako problemu, chociaż w rodzinie łączą się intensywne uczucia. Chociaż nie wszystkie dzieci przechodzą przez to, musisz być przygotowany, zwłaszcza jeśli rola ojca w rodzicielstwie nie miała wielkiego wpływu.
Kiedy dziecko jest małe, jego wszechświat jest jego matką. Nie rozumie nawet pojęcia jaźni, żyje sobą jako wyjątkową istotą. Odkrycie własnej i oddzielnej egzystencji matki może wywołać napięcie i udrękę oraz spowodować, że wyrazi swoje zaburzenie w separacji lub w trudnych do zrozumienia napadach złości.
Dziecko odkrywa swoje granice, a jednocześnie chce być blisko i daleko od swojej matki. Po dwóch latach wiele dzieci ma pewien regres w swoich zachowaniach. Chcą uciec, zbadać własną wolę. Czy nigdy nie zdarzyło ci się, żeby dziecko odmówiło wszystkim opcjom? Nie, nie i nie. Nie chce niczego i chce wszystkiego, denerwuje się i płacze, ściska matkę, a jednocześnie chce prowadzić dochodzenie. Nauka mówienia nie jest fascynującym doświadczeniem i nie rozwija się w ciągu kilku dni. Musisz być cierpliwy i szanować ten proces.
Potem wchodzi tata. Dziecko już wyraża i bardziej współdziała. Ojciec coraz częściej zajmuje się większą fabułą swojego życia emocjonalnego. Ale to koliduje z chwilą obcości i powrotu do matki, w której maluch szuka bezpieczeństwa, aby dokonać wielkiego skoku w kierunku pełnej świadomości siebie jako niezależnego. To chłopiec odrzuca tatę mocno i odłóż na bok. I ojciec musi nauczyć się być filarem zaufania i bezpieczeństwa dla swojego syna, poprzez szacunek, a nie narzucanie się czy gniew.
Z jakiegoś powodu rodzic może być dodatkowym źródłem konfliktu, jeśli przeszkadza. Waszą rolą powinno być uważne i pełne miłości oczekiwanie, ale nigdy obecność narzucona i oddzielająca dziecko w czasie udręki matki. Tak jak wszystko inne, tak się stanie, a umiejętność zmierzenia się z tym wzmocni na dłuższą metę więź między ojcem i synem.
Aby sobie z tym poradzić, można zrobić pewne rzeczy, chociaż najskuteczniejsze jest zwykle czekanie, aż dziecko się przystosuje. Wstawanie do dziecka w momentach, gdy jest bardziej otwarty, nie denerwuje się, jest niezawodny, to skuteczne działania. W praktyce proponuj gry, w których jesteśmy świadomi chęci nawiązania kontaktów lub przeprowadzki. Zabawne gry lub historie, które budują wspólny wszechświat wzbogacających i kochających doświadczeń, będą podstawą do wzajemnego zaufania.
Tak rodzice nie mieszkają razem i postanawia się, że od pewnego momentu dziecko może już spędzić noc z ojcem, musisz być przygotowany na zrozumienie, że nie chcesz opuszczać swojego otoczenia i nie mieć matki w pobliżu. W tych przypadkach sytuacja odrzucenia Może się to zdarzyć w każdym wieku.
Idealne rozwiązanie nie istnieje, ale jeśli rodzice są w stanie nawiązać serdeczny związek, wykonywać wspólne czynności i opóźnić nocleg, dopóki dziecko nie będzie szczęśliwe i otwarte, będzie to bardzo pomocne.
Rodzice zasługują na to, abyśmy rozumieli ich pragnienie przebywania z dziećmi i ich smutek, gdy odczuwają odrzucenie, szczególnie w przypadku oddzielonych par. Ale jak myślisz, w jaki sposób relacja zaufania i uczucia zostanie lepiej ustanowiona, szanując dziecko lub wprowadzając zasady, które go zasmuciły?
Albo po prostu, gdybyś był dzieckiem, co byś wybrał?
