Wielu z nas nauczyło się matematyki w sposób upamiętniający, bez prawdziwej internalizacji pojęć lub eksperymentalnego zrozumienia zasad tej nauki. A potem nadchodzą trudności. Zobaczmy trochę podstawy w jaki sposób wprowadzić małe dzieci matematyka.
Dzieci są szkolone, aby od najmłodszych lat wkraczać w fascynujący świat liczb i relacji matematycznych, ale jeśli nauczą się w sposób wymuszony i na pamięć, liczby i najprostsze operacje będą miały później problemy z opracowaniem koncepcji na bardzo dobre Są w stanie wykonać pierwsze problemy.
Zamiast tego, jeśli położymy fundamenty naturalne uczenie się, wraz z istotnym doświadczeniem, mogą dysponować narzędziami myślenia, które będą niezbędne do zrozumienia najbardziej złożonych pojęć matematycznych. Bardzo ważne jest, aby niemowlęta i małe dzieci rozwijały pamięć wzrokową i słuchową, ale zrozumienie pojęciowe jest również niezbędne.
Najlepszym sposobem, aby pomóc im to osiągnąć, jest prezentacja matematyka jako progresywna sekwencja pojęć, które można przyswoić, szczególnie poprzez kreatywną zabawę. Liczby i relacje są wszędzie i koncentrują się na ideach takich jak przestrzeń, czas, pozycja lub rozmiar.
Gdy dzieci zinternalizują koncepcję i będą w stanie korzystać z niej w sposób niekierowany, dodadzą kolejne kroki w zrozumieniu otaczającego ich świata. Naszą rolą będą facylitatorzy materiałów i przestrzeni, a nie nauczyciele, którzy określają sposób, w jaki powinni odnosić się do przedmiotów. Nie zaczniemy od wskazania, czy coś jest dobre, a co złe. Bez żetonów, bez smutnych twarzy i oczywiście swoboda ruchów.
Musielibyśmy oprzeć gra edukacyjna z matematyki w pięciu podstawowych filarach. Po pierwsze, nauka będzie sekwencyjna, to znaczy najpierw prosta, a następnie zwiększy złożoność. Po drugie, będziemy aktywnymi obserwatorami, ale nie trenerami, rozumiejąc, że prawdziwe uczenie się będzie eksperymentalne. Po trzecie, z entuzjazmem wykorzystamy przedmioty, które dla dzieci mają znaczenie i używają w życiu codziennym przed rzeczami, które są im obce. Po czwarte, gra będzie zasadniczo dotykowa i fizyczna, dzięki czemu pomysły będą czerpać z prawdziwego doświadczenia. Po piąte, musimy być konsekwentni, używając wyrażeń i słów, które stanowią podstawę tego, czego się później nauczymy.
Kiedy mówimy o sekwencji progresywnej, mam na myśli, że na przykład nie ma sensu zaczynać od liczb i wielkości. Najpierw pozostawimy dziecko w swobodnym związku z przedmiotami, które mają między nimi podobieństwa i różnice. Dziecko odkryje je sam, bez pośpiechu lub wyjaśnienia. Kiedy potwierdzimy, że doceniają te podobieństwa i różnice, wprowadzimy gry, które ułatwią klasyfikację i będą szukać sposobów sortowania według cech. Tylko wtedy, gdy dzieci grupują obiekty według cech, możemy wprowadzić takie pomysły, jak różna ilość obiektów w każdej grupie.
Ważne jest, aby przestrzeń gry była dostosowana do twoich potrzeb. Możliwe jest przygotowanie go w samym domu i chociaż przykład, który pokazuję, jest idealnym miejscem, możemy zorganizować Twoją przestrzeń z większą prostotą. Ważne jest, aby był bezpieczny, bez niebezpiecznych lub delikatnych przedmiotów na wyciągnięcie ręki i gdzie można się spokojnie poruszać.
W następnym temacie zobaczymy, jak przygotować gry z różnorodnymi materiałami, aby pomóc im w internalizacji pomysłów i przykładów różnych kreatywnych gier, które możemy łatwo i przy użyciu codziennych materiałów zaproponować. Raz je widziałem podstawy o sposobie, w jaki działa uczenie się przez doświadczenie, do którego przejdziemy gry matematyczne Dla nich bardzo proste i przyjemne. Na pewno ci się spodoba.
Przed przejściem do następujących tematów uważam, że należy wpływać znaczenie empiryczne w nauce, która jest być może wielkim, oczekującym przedmiotem naszego systemu nauczania.
Mam małą przyjaciółkę, która właśnie skończyła sześć lat, która wskazuje sposoby krytycznego myślenia i wolnego ducha, które już bolą jej matkę w szkole. Przykład, który uważam za bardzo znaczący. Zaczynają go uczyć dodawania. Nauczyciel daje im plik. Cicho i siedzi. Na karcie pojawia się dwoje dzieci, a każde z nich ma pięć cukierków. Nauczyciel sugeruje, aby zapisali liczbę cukierków, które ogółem mają dzieci. Mała Andrea mówi jej: nie obchodzi mnie, ile mają cukierków, jeśli nie będę w stanie ich zjeść. Nauczyciel się denerwuje. Dziewczyna nie jest zainteresowana, jest niezdyscyplinowana i odpowiada. Ale Andrea ma rację, wcale nie obchodzi ją, czy dzieci mają pięć czy dziesięć cukierków. To nie ma prawdziwej wartości w twoim życiu.
Wróćmy do Andrei. Jego rodzice w ten weekend wyjeżdżają na wieś, aby zasadzić małe drzewo na obszarze zalesionym. Spędzili cały tydzień przygotowując narzędzia, towarzyszyli im w pokoju dziecinnym, widzieli, że obliczyli, ile osób będzie uczestniczyć, długość przydzielonej przestrzeni, którzy mają instrumenty i liczbę każdego gatunku, który będą nosić. Andrea dostaje małą łopatę, za pomocą której pomaga swojej matce kopać i podekscytowana współpracuje, aby umieścić małe drzewa w każdej dziurze.
Po powrocie do domu jest wyczerpana, uśmiechnięta i zadowolona. Kiedy idzie spać, przytula matkę i mówi mu, czy drzewa będą żyły. Jego mama obiecuje, że podleją je i będą obserwować, jak rosną. Andrea mówi jej, że zasadziła pięć drzew z tatą i pięć z mamą, więc będzie dziesięć drzew, z których ona również będzie jej mamą. Jeśli troszczy się o to, żył tym, dotykał go i kochał. I dodał, że nikt go do tego nie wysłał. To nie zostanie zapomniane.
Prawdziwy przykład pozwala nam zastanowić się, jak ważne jest kreatywne, emocjonalne i uczenie się na żywo. Będąc zmuszonym do siedzenia, wyciszania się i pisania na papierze za pomocą kolorów, które wskazują ciebie, a nie innych, powtarzanie raz za razem, nudzi i traci radość z odkrywania nowych rzeczy.
Chociaż nie zawsze jest to możliwe, jest to niewątpliwie najlepszy sposób, aby dzieci same się uczyły i prosiły nas o pomoc w nauce. Rękami, oczami, zmysłami, nie tylko głową. Dlatego nasz matematyka dla małych dzieci Będą oparte na tych przesłankach, grze i eksperymentach.
