Nie jestem zwolennikiem zaprojektowania środowiska „laboratoryjnego”, aby dzieci dorastały z największą liczbą wsparcia dla ich rozwoju, ale wygodnie jest wiedzieć, czy w przypadku trudności lub opóźnienia w ewolucji możemy zmodyfikować jakiś czynnik jego kontekst, aby ułatwić przezwyciężenie go.
Jest tak w przypadku języka, w którym mogą wystąpić okoliczności, w których nie ułatwiamy jego rozwoju i możemy zmienić jakiś nawyk, aby to zrobić. Według ostatniego brytyjskiego dochodzenia orientacja wózka wpływa na język naszych dzieci
W badaniu nadzorowali sposób, w jaki rodzice posadzili dziecko na krześle (zorientowane na ścieżkę lub w kierunku matki) oraz postawę, jaką oboje mieli (matka i syn) w aspekcie komunikacyjnym.
Zauważyli, że znacznie częściej umieszczano dziecko przodem do ulicy, ale gdy ta orientacja uległa zmianie, możliwości komunikacji wzrosły dwukrotnie.
Jest jeszcze jeden aspekt dochodzenia, który budzi wątpliwości. Zauważyli, że dzieci, które patrzyły na swoich rodziców, spały częściej niż te, które były zorientowane na trasę i obwiniały ją, że mogą czuć się bezpieczniej. Inna możliwość przychodzi mi na myśl, że dzieci, które patrzą w kierunku ulicy, są bardziej uważne na to, co widzą, ponieważ jest to kontekst z większą ilością bodźców (z powodu rozszerzenia, różnorodności i nowości) niż te, które mają z rodzicami, a zatem śpią mniej .
To, co wydaje się bardzo rozsądne, polega na tym, że dziecko będzie starało się komunikować bardziej tym więcej możliwości wizualnej interakcji z osobami odniesienia, więc ta prosta zmiana (orientacja wózka) może być dobrą radą dla zainteresowanych rodziców, ponieważ Twoje dziecko nie komunikuje się wystarczająco dobrze lub z umiejętnościami, które powinien.
