Jednym z moich największych obaw przed przybyciem drugiego dziecka było zastanowienie się, jak czułaby się moja „najstarsza” córka, która jeszcze nie skończyła dwóch lat. A moim zmartwieniem było wiedzieć, czy będę w stanie „zrekompensować” ten prawdopodobny niepokój związany z perspektywą bycia jedynym dzieckiem w rodzinie. Jak miłość pokazuje się z dwójką dzieci w domu?
Jak powiedziałem kilka dni temu, nadszedł czas, aby „wyolbrzymić” nasze przywiązanie do najstarszego syna, również dlatego, że oni, „starsi”, nie potrzebują nas już tak jak przedtem, ale bardziej przed przybyciem nowego brata.
Opierając się na tym, jak przebiegały wydarzenia, w jaki sposób dostosowaliśmy współistnienie z nowym członkiem rodziny i ostatecznie na tym, co widziałem, co sprawiło, że moja najstarsza córka nie czuła się przesiedlona, zebrałem kilka punktów Pokazują, jak szerzyć miłość z dwójką dzieci w domu.
Oczywiście chodzi o osobiste doświadczenia, ale myślę, że mogą pomóc wielu rodzicom w tej samej sytuacji. I pomimo wszystko wyznaję, że nie zapomnę o małej twarzy smutku, gdy moja córka po raz pierwszy zobaczyła, że mam dziecko. Aby ten smutek stał się czułością, nie trzeba było wiele. Oto niektóre wskazówki dotyczące procesu adaptacji do przepływu:
- Nie trzeba ukrywać uczuć wobec noworodka przed najstarszym synem. Nasz strach przed skrzywdzeniem osób starszych może nas do tego doprowadzić. Ale starszy musi zrozumieć, że dziecko jest również częścią rodziny, i w ten sposób też go pokocha.
- Przed naszym okazywaniem uczucia do malucha starszy zareaguje naśladując dziecko („Jestem również małym chłopcem i robię pedreretas ...”) lub zwracając naszą uwagę w inny sposób. Oznacza to po prostu, że chce tego samego dla siebie.
- To „przyciąganie uwagi w inny sposób” może obejmować napady złości i napady złości. Czas „wyolbrzymić” naszą cierpliwość i zrozumienie i sprawić, by zrozumieli, że będziemy ich także słuchać, jeśli postąpią inaczej.
- Czasami zaskakujemy starszego syna, który na nas patrzy, kiedy robimy carantoñas lub mówimy komplementy dziecku. Czy potrafisz sobie wyobrazić, co przejdzie ci przez głowę? To najlepszy czas na robienie carantoñas i udzielanie komplementów po kolei, jednej dla dziecka, drugiej dla osób starszych. To jest bardzo śmieszne.
- Nic się nie dzieje, by „sprawić, by uwierzyły”, że są mniejsze niż są, szczególnie jeśli tego wymagają: baw się tym, co są dziećmi ponieważ twój młodszy brat sprawi, że wszystko stanie się bardziej naturalne.
- Musimy mówić naturalnie o nowym składniku domu i wyrazić, że nasza miłość się nie zmieni.
- Wiele razy, więcej niż słowa, które wciąż nie do końca rozumieją, postaw rodziców, pieszczot i kontaktów w formie tańca, gier, śpiewu ... materii nie można lekceważyć.
- Stopniowo możesz włączyć dziecko do kilku prostych gier ze starszym bratem (łaskotanie, dłonie ...). W ten sposób przestanie być „rywalem”, widząc, że mama lub tata nadal się z nim bawią i bawią.
- Jeśli starszy nie poprosi o to (słowami lub gestami), przydzielanie nowych zadań „starszego brata” nie jest konieczne lub zmusić go do wzięcia udziału w opiece nad dzieckiem. W rzeczywistości uważam, że nie jest wygodne, jeśli wciąż jest małe. Potrzebuje czasu na dostosowanie i będzie stopniowo określał swoją przestrzeń. Jednak jest bardzo powszechne (i zaczyna się od tego), że ciekawość prowadzi go, na przykład, do tego, jak kąpać dziecko i chce wziąć rękę na swój sposób ...
- Pozwól starszemu bratu korzystać z zabawek dziecka, towarzysząc im w zabawach, tak jak robimy to z dzieckiem. Prawdopodobnie wkrótce zrozumieją, że wolą bawić się innymi rzeczami.
- Nie zawsze mamy odwagę lub siłę, by „rozmnażać się” i „przesadzać”, biorąc pod uwagę nasze tempo życia lub tysiąc problemów, które mogą pojawić się w ciągu dnia. Ale w każdym razie maluchy nie są odpowiedzialne i nadal zasługują na naszą miłość i uwagę, chociaż w tych przypadkach są mniej „przesadzone”.
- Przyznaję, że chociaż w żadnym momencie nie pozbawiam się dzielenia uczuć z moim dzieckiem, wzrastają one, gdy starsze dziecko jest już w łóżku. W tych chwilach czuję spokój, że siostra nie poczuje się „mniej” i że nie muszę zwielokrotniać uwagi. Coś, co przy okazji, robię również w odwrotnej sytuacji, kiedy jestem sam z najstarszym.
Oczywiście te wskazówki dotyczące postępowania z dwójką dzieci w domu obowiązują również wtedy, gdy więcej niż dwoje dzieci zbiera się razem, ponieważ w dużych rodzinach z małymi dziećmi sytuacja niewiele się zmienia. Musimy szerzcie miłość ze wszystkimi dziećmi rodziny i nie zaniedbując jednego jota potrzeb emocjonalnych tych, którzy przestali być małymi.
