Amerykańskie badanie przeprowadzone przez naukowców z University of California wykazało, że strach przed wężami i pająkami jest czymś wrodzonym, wynikiem dziedziczenia i przekazywanym przez rodziców dzieciom jako element, który sprzyjał przetrwaniu w przeszłości. Oznacza to, że podnieśli, czy arachnofobia jest wrodzona u ludzi
Zaczęli badać zwierzęta, zwłaszcza homary, i wykazali, że potomkowie matek, które były narażone na niebezpieczeństwo ataku pająków, szybciej zareagowały na obecność pajęczaka.
Uzupełnili swoją pracę eksperymentami z ludźmi, zdając sobie sprawę, że dzieci i dorośli znacznie szybciej identyfikują postacie węża i pająka niż na przykład kwiaty lub żaby, które nie są niebezpieczne dla przetrwania w życiu naturalnym.
Boję się pająków, węży i innych robaków, nie dochodzi do paraliżującej fobii, ale jeśli wprawiają mnie w zdenerwowanie, a moja reakcja jest nadmierna, jakby reagował na znacznie większe niebezpieczeństwo, niż reprezentują. Mój syn również ma taką samą reakcję, ale nie wiem, czy będzie to coś wrodzonego, czy też nauczyłem go swojego zachowania. Jakie masz doświadczenia z tym tematem?
Nie wiem, czy wniosek o odziedziczeniu lęku przed tymi zwierzętami, wrodzony charakter arachnofobii, można wykazać, ale oczywiście daje to możliwość rozważenia tej hipotezy.
