Jeszcze jeden dzień przedstawiamy historię matki, którą nam wysyłasz (swoją drogą, bardzo emocjonalnie), z okazji uroczystości w ciągu kilku dni od Dzień Matki.
Dzisiaj jest kolej Estery, matki Joela, siedem i pół miesiąca. Esther wyjaśnia, jak długą i żmudną ścieżką musiała przebyć, dopóki nie była matką, dzięki wspomaganej reprodukcji.
Swoją historię zatytułowała: Otrzymuj macierzyństwo. Możesz przeczytać to poniżej:
Nikt nie powinien widzieć, jak ich pragnienie bycia matką zamienia się w frustrację, złamane iluzje, smutek. Jako coś, co zaczyna się od wzbogacenia twojego życia, kończy się zubożaniem i sprowadza cię do istoty, która tęskni za tym, czego nie ma, oczekuje tego, co nie nadejdzie i traci wszystko inne. Ale tak się dzieje, przynajmniej mi się przydarzyło i przez długi czas moje pragnienie waszego przybycia przekształciło się w udrękę z powodu waszej nieobecności. Na szczęście, chociaż droga była trudna, znalazłem wspaniałych ludzi, którzy pomogli mi być lepszą matką dla ciebie. Ktoś powiedział mi: „Macierzyństwo nie jest ścigane, jest przyjmowane” i tam zacząłem cieszyć się drogą, przestać cierpieć, nadać wartość temu, co już miałem, i poczekać, aż pojawi się w moim życiu, zamiast biegać na oślep z ciebie Dzięki oczekiwaniu dowiedziałem się, co to jest portage, colecho, przywiązanie, że istnieją inne sposoby bycia matką. Czas oczekiwania przestał być czasem straconym i stał się dobrze spędzonym czasem. W końcu 18 grudnia 2008 roku zobaczyłem długo oczekiwane dwa paski w teście, one naprawdę istniały, a to oznaczało, że tam byłeś. Nie będę was oszukiwać, bardzo się bałem, bałem się, że was stracę, że się nie zobaczę, że nie chcecie zostać.
Dzień, w którym się urodziłeś, nie przebiegał zgodnie z oczekiwaniami, cesarskie cięcie pilnie zmieniło scenariusz, który sobie dla mnie wyobrażałem, ale widząc twoją twarz, słysząc twoje łzy pełne życia, energii i nadziei, że nie obchodzi mnie scena. Byłeś już tutaj i kiedy położyli swoją idealną i piękną głowę obok mojej, usłyszałeś mój głos załamany emocjami i przestałeś płakać, otworzyłeś oczy szukając mojej twarzy i wreszcie urodziła się matka. Cały ból, oczekiwanie, tęsknota i czas zanikają, gdy widzisz, jak dorastasz, kiedy badasz swoje idealne małe ciało i okrągłą twarz. Wiem, że jesteś najlepszy, jaki kiedykolwiek zrobiłem, i cały zainwestowany czas był tego wart. 31 sierpnia rozpoczynamy nowe życie, nieskończenie lepsze i bogatsze niż mogłem sobie wyobrazić, a także pełne wysiłków na rzecz poprawy, rozwoju, nauki. Dziękuję za umożliwienie mi bycia twoją matką.
Dziękujemy Esther za pokazanie nam tego małego kawałka jej życia i przypominamy, że jeśli jako matka chcesz podzielić się z nami swoją historią tak jak zrobiły to już inne mamy, możesz to zrobić, wysyłając historię, która powinna mieć od 5 do 8 akapitów, na historie [email protected] z jednym lub dwoma zdjęciami (min. 500 px szerokości), w których wychodzisz razem do twojego syna lub dzieci.
